ΟΝΟΜΑ: IrishRed & WhiteSetter
ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Ιρλανδία
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Πρότυπο FCINo 330, Ομάδα 7 (σκύλοι δείκτες)
ΕΙΔΟΣ: Κυνηγόσκυλο (δείκτης) και σύντροφος
ΜΕΓΕΘΟΣ: Ύψος αρσενικών: 62,2-66 εκ., θηλυκές: 57.2-61 εκ.
ΧΡΩΜΑ: Καστανόχρυσο και λευκό, το πρώτο βαθύ και ζεστό σε απόχρωση, το δεύτερο με «φιλντισένια» λάμψη, χωρίς στίγματα στο σώμα.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο πρόγονος του μονόχρωμου (κόκκινου) Ιρλανδικού Σέττερ, θεωρείται το αρχαιότερο ιστορικά «Σέττερ» που αναδύθηκε από τον κορμό των (ασπροκόκκινων) Σπάνιελ για χερσαίο θήραμα. Εκτρέφονταν συστηματικά μέχρι τον 18ο αιώνα και προτιμούνταν για το χρώμα του, που το έκανε πιο ευδιάκριτο στα εδάφη της πατρίδας του. Υποχώρησε έναντι του Ιρλανδικού Σέττερ (πρότυπο FCINo 120) λόγω αισθητικών προτιμήσεων και η αναβίωση του πήρε συστηματικό χαρακτήρα γύρω στο 1950. Πολύ δημοφιλές στην Αγγλία και την Ιρλανδία, παραμένει εξαιρετικά σπάνιο εκτός αυτών αλλά αρχίζει να γνωρίζει αναγνώριση στις Η.Π.Α., τη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, ενώ μερικά δείγματα υπάρχουν και στην Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Αυστραλία.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ένθερμος, ενθουσιώδης, εξαιρετικά πολύστροφος, προσαρμοστικός και ενστικτώδης σκύλος με ιδιαίτερη ευφυΐα και «πονηριά», μεγάλη αντοχή και δύναμη, απολαυστικός και ποτέ βαρετός σύντροφος.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Πειθαρχία, συντροφική ζωή, άσκηση, καλής ποιότητας αλλά ελεγχόμενη διατροφή, συχνό χτένισμα, ημί-αστικό περιβάλλον, εκπαίδευση.
ΥΓΕΙΑ: Τερατώδης! Έχει τάση για λαιμαργία και αεροφαγία, που μπορούν να οδηγήσουν σε παχυσαρκία κι συστροφή στομάχου. Πρέπει να ελέγχεται για ισχιακή δυσπλασία και κληρονομικό καταρράκτη. Εξαιρετική μακροζωία για το μέγεθος του, μεγάλη ευτοκία.
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Κυνόφιλοι-κυνηγοί με πείρα από Σέττερ. Το άσπρο-κόκκινο δε μοιάζει με κανένα άλλο, εκτός ίσως από το Ιρλανδικό. Είναι πεισματώδες, πνευματώδες και ενστικτώδες, πάντα εύθυμο και «σκανδαλιάρικο». Απολαμβάνει την οικογενειακή ζωή, τους ανοικτούς ορίζοντες και το κυνήγι, με πάθος που χαρακτηρίζει κάθε εκδήλωση της ζωής του. Χρειάζεται κατανόηση, σεβασμό και αγάπη πάνω από όλα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Μεγάλη ομορφιά, μεσόμορφη και εργονομική κατασκευή με έμφαση στην δύναμη και την πολύωρη αντοχή, ανεξάρτητο πνεύμα και διαβολική ευστροφία με ιδιαίτερα ενστικτώδη τρόπο συμπεριφοράς. Είναι το πιο αρχαιοπρεπές από τα Σέττερ, το πιο πολυμήχανο και «πολλαπλών καθηκόντων» απ’ όλα. Το κεφάλι του είναι ιδιαίτερο, πιο απαλό σε γραμμές από τα Αγγλικό Σέττερ και πιο δυνατό από του κόκκινου Ιρλανδικού, ενώ ο θώρακας του έχει πιο κυλινδρικό σχήμα και οι αναλογίες του είναι πιο «συμμαζεμένες», δίνοντας του τυπική μορφή κυνηγόσκυλου εργασίας αλλά όχι «σπρίντερ». Το χρώμα του είναι μοναδικό και οι κηλίδες επιτρέπονται μόνο στο κάτω μέρος των σκελών και το ρύγχος. Το τρίχωμα του είναι λιγότερο μακρύ και δεν μπλέκεται εύκολα. Πρόθυμος θηραματοφόρος, λατρεύει το πυκνό και το νερό. Έχει εξαίρετη μύτη και όραση, αλλά κωφεύει… όποτε το βολεύει! Ενστικτώδης έρευνα και αίσθηση θηράματος, καθαρά «σεττερίσια» φέρμα. Λατρεύει την περιπλάνηση και το φαγητό!
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Ο σκληρός χειρισμός έχει σαν μοναδικό αποτέλεσμα να ενισχύσει την πεισματώδη άρνηση του ερυθρόλευκου να υπακούσει. Η μοναξιά και η βαρεμάρα το κάνουν καταστροφικό και νευρικό. Δεν είναι φύλακας αλλά προειδοποιεί για κάθε προσέγγιση στο χώρο του. Δεν μπορεί να ζήσει δεμένο, στην ταράτσα ή το μπαλκόνι και δεν είναι σκύλος διαμερίσματος. Θα προσπαθήσει ν’ αποδράσει από συνθήκες περιορισμού και απομόνωσης. Δεν είναι άψογα υπάκουο: είναι Ιρλανδός με χιούμορ και ανεξαρτησία και αυτό απαιτεί σεβασμό στην ιδιαίτερη προσωπικότητα του…
ΧΡΗΣΙΜΟΒΙΒΛΙΟ: The Irish Red & White Setter, P. Brigden (Dickson Price).
Πρότυπο F.C.I. No 330 / 6-6-1989 GB
IRISH RED AND WHITE SETTER
(ΙρλανδικόςΕρυθρόλευκοςΣέττερ)
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ιρλανδία / 10 Απριλίου 1989
ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: Το Ερυθρόλευκο Σέττερ είναι ένα πολύ φιλικό, έμπιστο και εύκολα εκπαιδεύσιμο κυνηγόσκυλο. Η καλή και ευγενική φύση του το κάνει ένα αποδεκτότατο σύντροφο και φίλο στο σπίτι και το κυνήγι. Το Ιρλανδικό Ερυθρόλευκο σέττερ εκτρέφεται πρωτίστως για το κυνήγι. Όλοι οι κριτές θα πρέπει να ενθαρρύνονται να εξετάζουν τα δείγματα στις εκθέσεις κυρίως από την εργασιακή άποψη.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Ομάδα 7 (Σκύλοι Δείκτες)
Τομέας 2 (Δείκτες και Σέττερς των Βρετανικών Νήσων)
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Το Ιρλανδικό Σέττερ πιθανότατα σχηματίσθηκε στο τέλος του 17ου αιώνα. Δεν είναι καλώς γνωστό εκτός Ιρλανδίας ότι υπάρχουν δύο φυλές Ιρλανδικών Σέττερ, αλλά είναι μάλλον σίγουρο ότι το Ερυθρό Λευκό Σέττερ είναι το παλαιότερο εκ των δύο και ότι η διακριτική, επιλεκτική αναπαραγωγή εξέλιξε το μονόχρωμο κόκκινο. Όταν τα Ιρλανδικά Σέττερ ήρθαν στις εκθέσεις μορφολογίας, μόλις μετά το μέσον του 19ου αιώνα, υπήρχε αρκετή σύγχυση σχετικά με το σωστό τους χρώμα. Περί το τέλος του 19ου αιώνα, το Ερυθρό Σέττερ είχε κυριολεκτικά υποσκελίσει το Ερυθρό και Άσπρο, το οποίο έγινε τόσο σπάνιο που θεωρείτο πως είχε εκλείψει. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, έγιναν προσπάθειες για την αναγέννηση της φυλής. Περί το 1944, η φυλή είχε επανασυγκροτηθεί / καθιερωθεί αρκετά καλά ώστε να έχει το δικό της Όμιλο, και σήμερα μπορεί να την δει κανείς σε υγιείς αριθμούς στις Ιρλανδικές εκθέσεις. Για τους κυνηγούς θεωρείται ελαφρώς ανώτερο από το Ερυθρό (μονόχρωμο) Σέττερ λόγω του ηπιότερου χαρακτήρα του, και επειδή διακρίνεται πιο εύκολα στο φθινοπωρινό τοπίο.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ:
Ισχυρός και γεμάτος δύναμη, αρμονικός και ευανάλογος χωρίς νωθρότητα-αθλητικός μάλλον παρά δρομέας ταχύτητας (“racy”).
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ-ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ
Αριστοκρατικός, πρόθυμος και ευφυής. Παρουσιάζει ευγενική, φιλική διάθεση, πίσω από την οποία πρέπει να υπάρχει διακριτική αποφασιστικότητα, γενναιότης και υψηλοφροσύνη.
ΚΕΦΑΛΗ
Φαρδιά σε αναλογία με το σώμα, με καλό στοπ.
Κρανίο: Θολωτό χωρίς να δείχνει ινιακή προεξοχή, όπως στο Ιρλανδικό Ερυθρό Σέττερ.
Ρύγχος: Ξεκάθαρο και τετράγωνο.
Στόμα: Γνάθοι ίσου ή σχεδόν ίσου μήκους, κανονικά δόντια. Ιδανικό το ψαλιδόσχημο κλείσιμο. Αποδεκτό το επίπεδο δάγκωμα.
Μάτια: Σκούρα στην απόχρωση του λεπτοκαρύου (φουντουκί) ή σκούρα καστανά. Στρογγυλά, ελαφρώς προεξέχοντα και χωρίς να αποκαλύπτουν το εσωτερικό τους (haw).
Αφτιά: Τοποθετημένα στο επίπεδο των ματιών και καλά προς τα πίσω, πέφτουν κοντά στο κεφάλι.
ΛΑΙΜΟΣ
Μετρίως μακρύς, πολύ μυώδης αλλά όχι υπερβολικά χονδρός, ελαφρά καμπυλωτός, απαλλαγμένος από κάθε τάση για χαλαρότητα δέρματος στο λάρυγγα.
ΣΩΜΑ
Ισχυρό και μυώδες, με βαθύ στήθος και καλά εκτεταμένες πλευρές. Η ράχη να είναι πολύ μυώδης και γεμάτη δύναμη.
ΟΥΡΑ
Μετρίου μήκους, δεν φθάνει κάτω από το ακροτάρσιο, ισχυρή στη ρίζα της, λεπταίνει προοδευτικά ως την άκρη. Δεν εμφανίζεται σχοινώδης και φέρεται στο επίπεδο της ράχης ή λίγο πιο κάτω από αυτήν.
ΕΜΠΡΟΣ ΜΕΡΗ
Ωμοπλάτες καλά κεκλιμένες προς τα πίσω. Αγκώνες ελεύθεροι, δεν στρέφεται προς τα μέσα ούτε προς τα έξω. Εμπρός σκέλη ίσια και νευρώδη με καλά κόκαλα και ισχυρά μετακάρπια.
ΠΙΣΩ ΜΕΡΗ
Φαρδιά και γεμάτα δύναμη. Πίσω σκέλη, από το ισχίο στον ταρσό, μακριά και μυώδη. Από τον ταρσό στη φτέρνα μετρίου μήκους και ισχυρά. Κνήμη καλά γερμένη και ταρσός χαμηλά, χωρίς να στρέφεται προς τα μέσα ούτε προς τα έξω.
ΣΚΕΛΗ
Ισχυρά οστά, καλοί μύες, νευρώδη.
ΠΟΔΙΑ
Σφιχτοκλεισμένα, με άφθονο “πτέρωμα” μεταξύ των δακτύλων.
ΤΡΙΧΩΜΑ
Μακριά, μεταξωτή, φίνα τρίχα αποκαλούμενη “πτέρωμα” στο πίσω μέρος των εμπρόσθιων σκελών και στο εξωτερικό πτερύγιο των αφτιών, επίσης λογική ποσότητα στο πλευρά, εκτεινόμενη πάνω στο στήθος και το εμπρόσθιο μέρος του λαιμού, σχηματίζοντας “φράντζα”. Το “πτέρωμα” παντού είναι ίσιο, επίπεδο και ποτέ πολύ φουντωτό. Η ουρά πρέπει να έχει καλό “πτέρωμα”. Στο κεφάλι, το εμπρός μέρος των σκελών και τα άλλα μέρη τους σώματος το τρίχωμα πρέπει να είναι κοντό, επίπεδο και χωρίς βοστρύχους, αλλά ελαφρύς κυματισμός είναι επιτρεπτός.
ΧΡΩΜΑ
Το βασικό χρώμα είναι το λευκό με μονοκόμματα κόκκινα μπαλώματα (ευκρινείς νησίδες ερυθρού χρώματος), ενώ και τα δύο χρώματα πρέπει να δείχνουν το ανώτατο όριο ζωηρότητας και “άνθησης”. Στίξη αλλ’ όχι ανάμιξη χρωματισμού τριχών, επιτρέπεται γύρω στο πρόσωπο και τα πόδια και πάνω στο εμπρός σκέλος μέχρι τον αγκώνα και πάνω στο πίσω σκέλος μέχρι το ακροτάρσιο. Ανάμιξη χρωματιστών τριχών, στίξη και κηλίδες σε κάθε άλλο μέρος του σώματος είναι πολύ ανεπιθύμητα και πρέπει να υποβαθμίζονται βαρέως.
ΚΙΝΗΣΗ / ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΣ
Όταν κινείται σε τροχασμό, μεγάλος διασκελισμός, πολύ ζωηρός, κομψός, γεμάτος χάρη και εργονομικός. Η κεφαλή κρατιέται υψηλά, τα πίσω άκρα ωθούν ομαλά και με μεγάλη δύναμη. Τα εμπρός σκέλη φθάνουν πολύ εμπρός και παραμένουν χαμηλά.
Όπως φαίνονται από εμπρός ή πίσω τα εμπρόσθια και τα οπίσθια σκέλη, κάτω από την άρθρωση του ταρσού, κινούνται κάθετα προς το έδαφος. Τα σκέλη, εμπρός ή πίσω, δεν διασταυρώνονται ούτε ανοιγοκλείνουν (“weaving”).
ΜΕΓΕΘΟΣ
Επιθυμητό ύψος στα ακρώμια: Αρσενικοί 62-66 εκατοστά θηλυκές 57-61 εκατοστά
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
Κάθε απομάκρυνση από το προαναφερθέν πρότυπο πρέπει να θεωρείται ελάττωμα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Τ’ αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς φυσιολογικούς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο.
