Κείμενο: Γιώργος Κωστόπουλος (εκπαιδευτής σκύλων- ειδικός συμπεριφοράς)
φωτο: Ν. Φωτακόπουλος
α) τα συμμετέχοντα σκυλιά δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι, με την έννοια του “τρυκ” ή κάποιων εντολών υπακοής (μια ερώτηση που γίνεται συχνότατα). Σκύλος και ιδιοκτήτης παρουσιάζονται απλώς στον κριτή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έτσι ώστε εκείνος να εξετάσει την μορφολογία του ζώου, την οδοντοστοιχία και τη κίνησή του. Ευνόητο είναι ότι οποιαδήποτε έκφραση επιθετικότητας του σκύλου προς τον κριτή συνεπάγεται αποκλεισμό. Αυτά όσον αφορά τη μορφολογία. Στον διαγωνισμό υπακοής, στον οποίο μπορούν να συμμετάσχουν, εξίσου, καθαρόαιμοι και ημίαιμοι σκύλοι, αυτοί αξιολογούνται με κριτήριο τον τρόπο εκτέλεσης συγκεκριμένων ασκήσεων υπακοής. Έτερον εκάτερον λοιπόν…
β) Οι αποφάσεις των κριτών από έκθεση σε έκθεση μπορεί να διαφέρουν, έως και κατά πολύ, διότι διαφορετικοί κριτές δίνουν βαρύτητα σε διαφορετικά χαρακτηριστικά του ζώου, τα ερμηνεύουν διαφορετικά, αλλά συχνά και η εμφάνιση και η “φόρμα” ενός ζώου διαφέρει από έκθεση σε έκθεση. Γεγονός είναι πάντως ότι οι απόψεις των κριτών δεν επιδέχονται αμφισβήτηση ούτε ενστάσεις, σύμφωνα με τους κανονισμούς εκθέσεων.
γ) Οι σκύλοι αξιολογούνται σύμφωνα με το κατά πόσον ανταποκρίνονται στο πρότυπό τους, που είναι η γραπτή, λεπτομερής περιγραφή του τέλειου εκπροσώπου της κάθε φυλής. Ένα συχνό ερώτημα είναι πως, προκειμένου για την επιλογή π.χ. του Καλύτερου σκύλου της Έκθεσης, ο κριτής επιλέγει ανάμεσα σε σκύλους διαφορετικών φυλών. Στη πραγματικότητα ο κριτής δεν συγκρίνει τους σκύλους μεταξύ τους, αλλά με το πρότυπό τους. Εκείνος ο οποίος ανταποκρίνεται σε μεγαλύτερο βαθμό στο πρότυπό του έναντι των άλλων, επιλέγεται και επιβραβεύεται, ανεξάρτητα σε ποιά φυλή ανήκει.
