Του Γιώργου Κωστόπουλου, εκπαιδευτή σκύλων- ειδικού συμπεριφοράς
Ο όρος “επαγγελματίας” εκτροφέας ούτε υπάρχει, ούτε πρέπει να χρησιμοποιείται. Και αυτό γιατί ακόμα και αν σπανιότατα υπάρχει οικονομικό κέρδος από την εκτροφή σκύλων, αυτό επιτυγχάνεται μόνο με τη μαζική παραγωγή και χρηστική αντιμετώπισή τους, τακτικές που δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με την έννοια της λέξεως εκτροφέας ή με τη κυνοφιλία. Με τα παραπάνω δεν πρέπει να συγχέονται άνθρωποι που εκτρέφουν σκύλους σαν χόμπι, ενώ παράλληλα παρέχουν και άλλες υπηρεσίες (π.χ. πανσιόν σκύλων, εκπαιδευση) που αποφέρουν κέρδος.
Οι καλύτεροι και πιο ονομαστοί εκτροφείς του κόσμου κάνουν συνήθως μέχρι 2-3 γέννες το χρόνο (γιατί μόνο έτσι μπορούν να παρέχουν στα κουτάβια τη φροντίδα που απαιτείται) και αλίμονο αν περίμεναν να ζήσουν από τα έσοδα πώλησης του κουταβιού. Και επειδή οι πάντες τείνουν να δίνουν βάρος και να υπολογίζουν τα έσοδα, καλό θα ήταν να ρίξουν μια ματιά στα έξοδα, τα οποία σε τελική ανάλυση καθορίζουν και τα τελικά έσοδα.
Πόσοι έχουν σκεφτεί το κόστος αγοράς του/των γεννητόρων (γονέων), την αμοιβή του επιβήτορα (χρήματα ή κουτάβια), το κόστος διατροφής, αποπαρασιτώσεων και εμβολίων των κουταβιών μέχρι την ηλικία των δυο μηνών, αλλά και τόσα άλλα που δεν φαίνονται σε πρώτη εκτίμηση: τα έξοδα διαφήμισης / γνωστοποίησης της γέννας, τα έξοδα συμμετοχής σε εκθέσεις (δηλώσεις συμμετοχής, μεταφορικά, διαμονής σε ξενοδοχεία κ.λ.π.) αφού κάθε σωστός εκτροφέας οφείλει να παρουσιάζει τους γεννήτορες, αλλά και τους απογόνους τους σε εκθέσεις, προκειμένου να αξιολογηθούν από κριτές, αλλά και κοινό, τα έξοδα έκδοσης για κάθε κουτάβι Γενεαλογικού Χάρτη (Πεντιγκρί) από τον Κ.Ο.Ε…
Όλα αυτά, σε καμία περίπτωση, δεν δικαιολογούν παράλογα υψηλές τιμές στα κουτάβια. Η εκτροφή είναι χόμπι και δεν πρέπει να γίνεται ΟΥΤΕ για να βγει κάποιο κέρδος, ΟΥΤΕ για να αποσβεθούν τα έξοδα. Μόνο για τη βελτίωση και διάδοση της κάθε φυλής.
