Η επιλογή του κουταβιού!

Κείμενο: Giorgio Morsiani

Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

«Κάνε με μάγο, να σε κάνω πλούσιο». Είναι σαν ένα παιχνίδι Lotto…

Το ότι είναι δύσκολο να διαλέξεις το καλύτερο μέσα σε πολλά είναι σίγουρο, αλλά για έναν που εκτρέφει με επιμέλεια, με πάθος και με ειδική γνώση, η εκλογή αν όχι του πρώτου της κλάσεως, αλλά τουλάχιστον ενός καλού κουταβιού δεν είναι πράγμα αδύνατο.

germanikospoimenikosΒεβαίως ο αγοραστής δεν θα έχει ποτέ τη δυνατότητα και το χρόνο να διαλέξει το «καλό κουτάβι», καθόσον η πράξη της αγοράς δεν αφήνει περιθώριο στις εκτιμήσεις της συμπεριφοράς όλων των κουταβιών ή των ολίγων που έμειναν για πούλημα. Εκείνος που έχει τη μεγάλη ελευθερίας εκλογής είναι ο ιδιοκτήτης όλων των κουταβιών, και αυτό επειδή έχει γνώση των χαρακτήρων του ενός ή και των δύο γονέων, και οπτική επαφή με τα κουτάβια, από τη γέννα έως την ηλικία των δύο μηνών, εποχή που συνήθως διατίθενται.

Ο εκτροφέας που παρευρέθη στον τοκετό σημειώνει ποια βρέφη αγκιστρώθηκαν πρώτα στους μαστούς της μητέρας και ποια την έψαξαν με δυσκολία. Τις ημέρες που ακολουθούν τον τοκετό, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζει ποια βρέφη ψάχνουν περισσότερο από άλλα να βρουν αγωνιωδώς τους μαστούς, δείχνοντας ενέργεια και δύναμη στο θηλασμό. Προσοχή σε αυτά τα βρέφη που πρώτα ανοίγουν τα μάτια, σ’ εκείνα που κάνουν τα πρώτα βήματα, στα μικρά που παίζοντας δαγκώνουν τα αδέρφια τους, και ποιο από αυτά ξεχωρίζει λόγω αναστολών.

Ο εκτροφέας προσέχει τη συμπεριφορά στα πρώτα βήματα της διατροφής, το ενδιαφέρον για την αναζήτηση του πιάτου που περιέχει την τροφή. Ποιο από όλα υπερέχει και κυριαρχεί, και ποιο υποχωρεί κατά τη διάρκεια του φαγητού μπροστά στο πιο πεινασμένο. Μόλις σιγουρευτούν στα πόδια τους, τα κουτάβια θα προσπαθήσουν να βγουν από το κλουβί τους. Είναι η στιγμή να σημειώσουμε ποιο, με πολύ θάρρος θα επιχειρήσει το μεγάλο βήμα στον εξωτερικό κόσμο. Ο εκτροφέας ίσως να μη θυμάται τις κινήσεις, και άλλες εκδηλώσεις, γι’ αυτό είναι καλή συνήθεια να σημειώνει σ’ ένα σημειωματάριο τα διάφορα στοιχεία της συμπεριφοράς των κουταβιών. Όλα είναι ενδιαφέροντες δείκτες της τελικής επιλογής. Δεν ξεχνώ ποτέ να σημειώσω εκείνα τα κουτάβια που πρώτα επιστρέφουν στο κλουβί πηγαίνοντας σε μια γωνιά θαμπωμένα από το δυνατό φως ή από τα πρώτα εμπόδια και την απουσία της μητέρας.

Είναι εκτός αμφιβολίας ότι για να κρίνουμε τη συμπεριφορά του κουταβιού, αυτό πρέπει να είναι υγιές, ελεύθερο από εντερικά παράσιτα που επηρεάζουν καταλυτικά στην κίνηση και στην έκφραση του χαρακτήρα. Οι κοιλιακοί κωλικοί στα κουτάβια δεν είναι σπάνιοι, και γι’ αυτό η μελαγχολία τους μπορεί να διαγνωστεί σαν αναστολή που δεν υφίσταται. Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή που επιτρέπει να κάνουμε μια διάγνωση πιο ρεαλιστική, είναι η στιγμή κατά την οποία το κουτάβι εκτονώνεται σε ένα μεγάλο κήπο πλούσιο σε διάφορα φυσικά εμπόδια. Χόρτα, τοιχάκια, λουλούδια, ανωμαλίες του εδάφους, ένας βούρκος με νερό, παιδικά παιχνίδια εδώ και εκεί. Είναι ενδιαφέρον να μεταφέρουμε το κλουβί των κουταβιών σε αυτή την παλαίστρα, όπου μπορούμε να παρακολουθήσουμε εκείνα τα μικρά που προσπαθούν να ξαναεισέλθουν σ’ αυτό, και ποιο προσπαθεί να το αποφύγει, δείχνοντας την επιθυμία ελευθερίας.

Είναι δύσκολο να θυμάται κανείς αυτό που σήμερα διαπιστώνει σε ένα κουτάβια ή σε άλλα, γι’ αυτό εφοδιάζομαι με μολύβι και χαρτί, για να σημειώνω τις τρεις βασικές λειτουργίες: «Θάρρος, ζωντάνια, ανεξαρτησία», που μετά από εβδομάδες προσεκτικής παρατήρησης χωρίς αμφιβολία αποδίδουν μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση. Τρεις ημερήσιες έξοδοι από το κλουβί σε ηλικία από 40 έως 60 ημέρες, επιτρέπουν να γράψουμε προσωπικές σημειώσεις, των οποίων η ολική εκτίμηση συνεισφέρει σημαντικά στην επιλογή των καλύτερων. Τα ελεύθερα κουτάβια εκδηλώνουν ικανότητες που δύσκολα εκδηλώνονται σε άλλες ηλικίες.

Η εκτίμηση του θάρρους

Το κουτάβι που αξίζει αυτού του χαρακτηρισμού, δεν φοβάται να απομακρυνθεί από το κλουβί που είναι τοποθετημένο σε ανοιχτό μέρος. Τρέχει χωρίς δισταγμό προς τα εμπόδια με το τρίχωμα σηκωμένο και μετά αποκτά αυτοπεποίθηση, μυρίζοντας νέα πράγματα.

Παρότι συγκρούεται με εμπόδια, φυτά, βάζα, κλαριά, μεταλλικά αντικείμενα, δεν δείχνει να επηρεάζεται ψυχικά, δεν διστάζει, και συνεχίζει την κούρσα του χωρίς στάσεις. Συνήθως δαγκώνει τα αδέρφια του, δέχεται τη μάχη, παίρνει τη λαστιχένια μπάλα του αδερφού του και το σκάει με σηκωμένη την ουρά για να χαρεί το παιχνίδι, μουγκρίζοντας σε όποιον πλησιάζει. Το ανεβοκατέβασμα ενός χωμάτινου αναχώματος, μιας σκάλας, το πλησίασμα του πρώτου ξένου επισκέπτη είναι δείκτες μεγάλου θάρρους.

setter

Τεστ ενεργητικότητας 

Θέληση για τρέξιμο, ευκολία στην αναπνοή, ενέργεια, να σκοντάφτει και να ξεκινάει πάλι, ευελιξία. Παίρνοντας ένα μικρό στο χέρι, εάν είναι νευρικό, κλωτσάει, δαγκώνει, μουγκρίζει και δεν ηρεμεί έως ότου το αφήσεις. Είναι ζωντανό εάν κάτω από το θώρακα ακούς ένα καρδιοχτύπι ταχύ και πνεύμονες που αναπνέουν δυνατά. Λογάριασε εκείνα τα μωρά που γυρίζουν τρέχοντας, περισσότερες φορές γύρω από ένα δέντρο, φαρδαίνοντας πάντα την κούρσα τους. Είναι ζωντανά εκείνα που τρέχοντας χτυπάνε την ουρά τους με μεγάλη χαρά.

koutavia

 Η «όψη» της ανεξαρτησίας

 Υπάρχει πάντα το πρώτο, που παρασυρμένο από τις μυρωδιές γυροφέρνει έξω από το σπίτι. Παίζει πρόθυμα κρυφτό με τα άλλα, δεν το ενδιαφέρει η ομάδα, τρέχει μόνο του αψηφώντας τους κινδύνους να ξεκόψει και να απομονωθεί… Κάθε τόσο επιστρέφει, βεβαιώνεται για την παρουσία των αδελφών στον τόπο τους και αναχωρεί πάλι για τα γνωστά του μέρη.

Αυτά είναι ένδειξη πρωτοβουλίας. Να κρύβεται χωρίς ντροπή σ’ ένα θάμνο πιο ψηλό απ’ το ίδιο, και στη φωνή του ανθρώπου να απομακρύνεται. Ανεξαρτησία σημαίνει παιχνιδιάρικη υπακοή, προσποιημένη κώφωση. Μελετώντας τη συμπεριφορά του κουταβιού έτσι, μπορούμε να έχουμε μια βασική κρίση που δεν διαφέρει πολύ από εκείνη που θα έχει όταν μεγαλώσει.
Συνοψίζοντας, η εκλογή του κουταβιού δεν πρέπει να γίνεται τυχαία από τον εκτροφέα, αλλά πάντοτε με καθημερινές παρακολουθήσεις του μικρού ζώου. Αυτές οι παρακολουθήσεις, όταν γίνουν προσεκτικά, αποκαλύπτουν την προσωπικότητα του και μας δίνουν μια χρήσιμη ιδέα για το τι είδους χαρακτήρα θα έχει το ζώο που διαλέγουμε. Οι παραπάνω συμβουλές δίνονται μετά από παρατηρήσεις αγγλικών σέττερ, είναι όμως εξίσου χρήσιμες για όλα τα σκυλιά.