ΟΝΟΜΑ: Μάστιφ (Mastiff)
ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Βρετανία
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Πρότυπο FCI No 264 Ομάδα 2 (Μολοσσοειδείς).
ΜΕΓΕΘΟΣ: Πολύ μεγάλο!
ΧΡΩΜΑ: Υπόξανθο ή ραβδωτό με μαύρη μάσκα
ΕΙΔΟΣ: Φύλακας και σύντροφος
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ήρεμος, τρυφερός με τους οικείους του, γενναίος, αξιοπρεπής, πολύ πιστός, αφοσιωμένος και προστατευτικός.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Αυτός ο αρχέτυπος μολοσσός είναι, όπως συμφωνούν όλοι οι ιστορικοί, εξαιρετικά αρχαίος. Υποστηρίζεται ότι ήταν αυτόχθων στα βρετανικά νησιά ήδη πριν φθάσουν εκεί οι Ρωμαίοι. Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν αυτούς τους σκύλους, κυνηγετικούς και πολεμικούς, «Αυσόνιους». Τον Μεσαίωνα κυνηγούσαν μεγάλο θήραμα και πολεμούσαν στα πεδία των μαχών. Πριν το 18ο αιώνα χρησιμοποιούνταν σε ταυρομαχίες και πάλη με αρκούδες. Η απαγόρευση των αιματηρών «σπορ» στην πατρίδα τους τα έφερε στο χείλος της εξαφάνισης, αν και μια πολύ παλαιά γενεαλογική γραμμή επιζούσε, από το 1400 έως τις αρχές του αιώνα μας, στο Lyme Hall. Η αναβίωση τους έγινε από ελάχιστα δείγματα, με τη βοήθεια και διασταυρώσεων με Αγ. Βερνάρδου και Μπούλντογκ και η αρχή των κυνολογικών εκθέσεων το 1859 τα έβγαλε προσωρινά από τον κίνδυνο. Στον Α’ Π.Π. χρησιμοποιήθηκαν για στρατιωτικούς σκοπούς (έλξη φορτίων). Στον Β’ Π.Π. η φυλή έφτασε πάλι σε οριακό σημείο και χρειάστηκαν εισαγωγές από την Αμερική για να σωθεί. Από τη δεκαετία του ‘80 και μετά οι αριθμοί της αυξάνονται, σταδιακά αλλά σταθερά, αν και το Μάστιφ παραμένει φυλή ολιγάριθμη, αφού πολύ λίγοι κυνόφιλοι μπορούν να διατηρήσουν και να φροντίσουν σωστά ένα ζώο τέτοιου μεγέθους και απαιτήσεων.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Η ανάπτυξη του Μάστιφ είναι πολύ αργή και το ζώο δεν φθάνει την ωριμότητά του πριν τα 3,5 χρόνια, αλλά συνήθως αργότερα (4-5 χρόνια). Σ’ όλο το χρονικό διάστημα της ανάπτυξης και της νεότητάς του, η διατροφή και γενικά η ανατροφή του είναι κρίσιμες και μόνον με εξειδικευμένες γνώσεις και καθοδήγηση από έμπειρους εκτροφείς της φυλής μπορεί να ολοκληρωθεί σωστά το έργο. Συχνή αποπαρασίτωση, αναπαυτικός χώρος ανάπαυσης (για να μη σχηματισθούν στο σώμα του οι αντιαισθητικοί και επικίνδυνοι για μολύνσεις «κάλοι») προσεκτική άσκηση και άριστης ποιότητας τροφή είναι καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη του κουταβιού σε αξιόλογο, υγιές ενήλικο Μάστιφ. Η φυλή χρειάζεται επίσης πολύ ήπιο χειρισμό, κοινωνικοποίηση και βασική εκπαίδευση υπακοής, γιατί έχει αποτραβηγμένο και μάλλον ευαίσθητο χαρακτήρα. Δεν μπορεί να ζήσει εκτός σπιτιού.
ΥΓΕΙΑ: Γενικά καλή εκτός από τις ιδιαιτερότητες που συνοδεύουν το μεγάλο σωματικό όγκο της φυλής. Τα δάκτυλα, που σηκώνουν τόσο βάρος, χρειάζονται προσοχή και τα νύχια πρέπει να διατηρούνται κοντά, από νεαρή ηλικία (προσπαθήστε να κόψετε τα νύχια ενός Μάστιφ που δεν το θέλει!). Τα μάτια πρέπει να διατηρούνται καθαρά και λίγο ουδέτερο κολλύριο που και που βοηθάει ιδιαίτερα στις ξηρές εποχές του χρόνου. Κάθε πρήξιμο στους αγκώνες και τους ταρσούς πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται αμέσως, γιατί οι κάλοι, όταν δημιουργηθούν, γίνονται μόνιμο πρόβλημα. Τα νεαρά άτομα υποφέρουν ενίοτε από αμυγδαλίτιδα, που τα κάνει ν’ αρνούνται το φαγητό και να χάνουν βάρος. Η φυλή υποφέρει από δερματικές παθήσεις, αλλεργίες εξωπαρασιτικής αιτιολογίας, κακοήθεις όγκους, παθήσεις του σκελετού και των συνδέσμων, ισχιακή δυσπλασία, όπως και πολλές άλλες φυλές -γι’ αυτό η αγορά Μάστιφ πρέπει να γίνει από αξιόπιστη πηγή. Η άκρη της ουράς πληγώνεται εύκολα γιατί χτυπάει με τρομερή δύναμη και είναι κάτι που ο ιδιοκτήτης πρέπει να έχει υπόψη του. (Φυσικά, ο ακρωτηριασμός της ουράς στα δείγματα εκθέσεων απαγορεύεται). Μεγάλος κίνδυνος συστολής / διαστροφής στομάχου- γι’ αυτό το Μάστιφ πρέπει να τρώει την τροφή του δύο γεύματα την ημέρα και να αναπαύεται πριν και μετά το φαγητό.
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Κυνόφιλοι με αυτοπεποίθηση όσο και το ίδιο το Μάστιφ, που εκτιμούν τα φιλειρηνική δύναμη και την απέραντα αφοσιωμένη καρδιά αυτού του αγαθού γίγαντα. Η συντηρητική του απαίτηση σε άσκηση τον κάνει να προσαρμόζεται παντού αλλά ταιριάζει καλύτερα σε συνθήκες ευρύχωρες, εντός και εκτός σπιτιού: όταν τρέχει, δεν του αρκεί η αυλή ή το παρκάκι της γειτονιάς! Δεν είναι ο κατάλληλος σκύλος για πολυάσχολους ανθρώπους, αφού σε νεαρή ηλικία το Μάστιφ δεν επιτρέπεται να μένει μόνο του επί ώρες και χρειάζεται χρόνο και στοργή για την φροντίδα και την «διαπαιδαγώγησή» του…
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Το Μάστιφ είναι ο περισσότερο «λεοντοειδής» από τους σκύλους και ειδικά σε υπόξανθο χρώμα θυμίζει πραγματικά τον βασιλιά των αιλουροειδών με το ελαστικό, ράθυμο βήμα του, τις εκτινάξεις, το τεράστιο σώμα με το χρυσαφένιο τρίχωμα που μοιάζει με γατίσια «γούνα» και επίσης τους σπάνιους, αλλά τρομακτικούς βρυχηθμούς του. Είναι επίσης ο αδιαφιλονίκητος γίγας από πλευράς όγκου, μάζας και σωματικού βάρους, αφού μπορεί να φθάσει μεγέθη – ρεκόρ της τάξης των 120+ κιλών, χωρίς να είναι παχύς. Ένας τέτοιος σκύλος δεν μπορεί να είναι οξύθυμος και πραγματικά το πανίσχυρο Μάστιφ αντιμετωπίζει τον κόσμο με αξιοπρεπή διάθεση και φλέγμα. Η δύναμη του και μόνον είναι αποτρεπτικότατος παράγων για τους κινδύνους που μπορεί να απειλήσουν τους οικείους του και ιδιαίτερα τα παιδιά ή τα μικρόσωμα ζώα που τελούν υπό την προστασία του. Η θέα ενός οργισμένου Μάστιφ (που κατά κανόνα είναι σιωπηλό και δεν προειδοποιεί) είναι ο χειρότερος εφιάλτης που θα ήθελε κανείς να ξεχάσει… Σε καλή φυσική κατάσταση, το Μάστιφ είναι ικανός αθλητής με επιταχύνσεις που ξαφνιάζουν. Φιλικός και άψογος στη συμπεριφορά του γιατί δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, είναι σκύλος που δεν πρέπει να προκαλείται από κανέναν.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Απαγορεύεται αυστηρά κάθε χρήση βίας ή εξώθηση ενός Μάστιφ σε οργισμένες αντιδράσεις. Ο φράχτης της ιδιοκτησίας του πρέπει να είναι υψηλός, ανθεκτικός και ασφαλής, ενώ οι γείτονες, ο ταχυδρόμος και οι υπόλοιποι που φτάνουν στην πόρτα του θα πρέπει να του φέρονται διακριτικά και με ευγένεια. Δεν μπορεί να ζήσει στο σπιτάκι του κήπου ή δεμένος στην αλυσίδα. Δεν πρέπει να μεγαλώνει χωρίς επαφές με άλλους ανθρώπους, ζώα και τις συνθήκες ζωής μιας σύγχρονης πόλης. Δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται καταναγκαστικά ή με υπερβολική αυστηρότητα. Δεν μπορεί να ζήσει στην ταράτσα, το μπαλκόνι του διαμερίσματος, ή την πυλωτή της πολυκατοικίας, ούτε να κοιμάται στο γυμνό τσιμέντο. Δεν πρέπει να εκπαιδεύεται στην επίθεση γιατί αυτό είναι κάτι αντίθετο με τις φυσιολογικές του αντιδράσεις και τον κάνει πολύ επικίνδυνο. Χρειάζεται χρόνο, υπομονή, αγάπη, οικογενειακή ανατροφή, σεβασμό και κατανόηση που μόνο λίγοι άνθρωποι μπορούν να του προσφέρουν γιατί αυτός, ο άρχων των μολοσσών, είναι ένας μοναδικός και ασύγκριτος σκύλος…
