κείμενο: Γιώργος Κωστόπουλος, εκπαιδευτής σκύλων- ειδικός συμπεριφοράς
O όρος “επαγγελματίας” εκτροφέας ούτε υπάρχει, ούτε πρέπει να χρησιμοποιείται. Και αυτό γιατί ακόμα και αν σπανιότατα υπάρχει οικονομικό κέρδος από την εκτροφή σκύλων, αυτό επιτυγχάνεται μόνο με τη μαζική παραγωγή και χρηστική αντιμετώπισή τους, τακτικές που δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με την έννοια της λέξεως εκτροφέας ή με τη κυνοφιλία. Με τα παραπάνω δεν πρέπει να συγχέονται άνθρωποι που εκτρέφουν σκύλους σαν χόμπι, ενώ παράλληλα παρέχουν και άλλες υπηρεσίες (π.χ. πανσιόν σκύλων) που αποφέρουν κέρδος.
Οι καλύτεροι και πιο ονομαστοί εκτροφείς του κόσμου έχουν συνήθως 1-2 γέννες το χρόνο (γιατί μόνο έτσι μπορούν να παρέχουν στα κουτάβια τη φροντίδα που απαιτείται) και αλίμονο αν περίμεναν να ζήσουν από τα έσοδα πώλησης του κουταβιού. Και επειδή οι πάντες τείνουν να δίνουν βάρος και να υπολογίζουν τα έσοδα, για να ρίξουμε μια ματιά στα έξοδα, τα οποία σε τελική ανάλυση καθορίζουν και τα τελικά έσοδα.
Πόσοι έχουν σκεφτεί το κόστος αγοράς του/των γεννητόρων (γονέων), την αμοιβή του επιβήτορα (χρήματα ή κουτάβια), το κόστος διατροφής, αποπαρασιτώσεων και εμβολίων των κουταβιών μέχρι την ηλικία των δυο μηνών, αλλά και τόσα άλλα που δεν φαίνονται σε πρώτη εκτίμηση: τα έξοδα διαφήμισης / γνωστοποίησης της γέννας, τα έξοδα συμμετοχής σε εκθέσεις (δηλώσεις συμμετοχής, μεταφορικά, διαμονής σε ξενοδοχεία κ.λ.π.) αφού κάθε σωστός εκτροφέας οφείλει να παρουσιάζει τους γεννήτορες, αλλά και τους απογόνους τους σε εκθέσεις, προκειμένου να αξιολογηθούν από κριτές, αλλά και κοινό, τα έξοδα έκδοσης για κάθε κουτάβι Γενεαλογικού Χάρτη (Πεντιγκρί) από τον Κ.Ο.Ε…
