ΟΝΟΜΑ: Maltese
ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Μάλτα /Κεντρική Μεσόγειος
ΑΝΑΔΟΧΟΣ: Ιταλία
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Πρότυπο FCI Νο 65, Ομάδα 9 (Συντροφιάς), τομέας 1 (Μπισόν και ομοειδείς φυλές) χωρίς εξετάσεις εργασίας.
ΕΙΔΟΣ: Σύντροφος.
ΜΕΓΕΘΟΣ: αρσ. 21-25 εκ., θηλ. 20-23 εκ. Βάρος 3-4 κιλά
ΧΡΩΜΑ: Ολόλευκο
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Δεν ξέρουμε σίγουρα αν το αρχαιοελληνικό “Μελιταίο κυνίδιο” έχει άμεση σχέση με το σημερινό Μαλτέζ. Κατά την αποδεκτή εκδοχή, η ονομασία της φυλής προέρχεται από τη σημιτική λέξη “malat” (που σημαίνει καταφύγιο ή λιμάνι) από την οποία έχουν πάρει το όνομά τους και πολλές παράκτιες πόλεις της Μεσογείου, όπως η Σικελιανή Melita (αποικία Ιώνων από τη Μίλητο της Μ. Ασίας), τα νησιά Meleda (στην Αδριατική) και η Μάλτα. Οι πρόγονοι της φυλής, που είναι μάλλον μικρόσωμος τύπος σπάνιελ παρά τέρριερ, αναφέρονται από τον Αριστοτέλη (384-322 π.Χ.) και ήταν δημοφιλείς σύντροφοι στην Ρώμη, όπως αναφέρει ο Στράβων (1ος αι. μ.Χ.). Χρήσιμοι στο κυνήγι των ποντικών, συνόδευαν τις εταίρες του χρυσού αιώνα της Αθήνας, όπως και τις κυρίες στους πίνακες της Αναγεννήσεως. Σήμερα είναι φυλή παγκόσμιας εξάπλωσης, ιδιαίτερα δημοφιλής στη Βρετανία (που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της), στις ΗΠΑ και αλλού.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ζωηρός, εκδηλωτικός, τρυφερός, πολύ ήπιος και ευφυής σκύλος, το Μαλτέζικο είναι γεμάτο ζωή και εύθυμη διάθεση, όσο και ικανοποιημένο νιώθει στην αγκαλιά των οικείων του.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Το πιο λαμπρό χαρακτηριστικό της φυλής είναι το πλούσιο, μεταξένιο και αστραφτερό της τρίχωμα που καλύπτει το σώμα του Μαλτέζικου σαν κατάλευκο πέπλο. Η διατήρηση του τριχώματος σε άριστη κατάσταση απαιτεί καθημερινή, εξειδικευμένη φροντίδα, ενώ τα ζώα που δεν πρόκειται να παρουσιαστούν σε εκθέσεις μορφολογίας μπορούν να κουρεύονται. Πρέπει επίσης το σκυλί να συνηθίσει από μικρό το περιλαίμιο και το λουρί περιπάτου, ώστε να μη γίνει ατίθασο. Το συχνό μπάνιο με ειδικό σαμπουάν είναι απαραίτητο και φυσικά το Μαλτέζ πρέπει να ζει μέσα στο σπίτι.
ΥΓΕΙΑ: Αν και χαίρει εξαιρετικής υγείας και μακροζωίας, υπάρχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες που χρειάζονται προσοχή. Είναι αρκετά διαδεδομένη η μετατόπιση επιγονατίδας στο Μαλτέζ και δεν πρέπει ποτέ να σηκώνουμε το σκύλο ξαφνικά από τα πίσω πόδια, ούτε να τον αφήνουμε να πηδάει από ψηλά. Κατά τη διάρκεια της αλλαγής οδοντοφυίας μπορούν να παρατηρηθούν λιποθυμίες που οφείλονται σε χαμηλή περιεκτικότητα σακχάρου στο αίμα. Τα μάτια πολλές φορές δακρύζουν υπερβολικά και λεκιάζουν το τρίχωμα, σημάδι πως οι δακρυϊκοί αδένες χρειάζονται απόφραξη από τον κτηνίατρο. Τα δόντια πρέπει να καθαρίζονται συχνά και τα νύχια να κόβονται κάθε εβδομάδα.
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Καθαρό, προσφιλές, καλότροπο και ευγενικό το Μαλτέζ μπορεί να ζήσει σε διαμερίσματα και η ζωή της πόλης του ταιριάζει, αρκεί να έχει ευκαιρίες για εξάσκηση και κοινωνική ζωή. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να του φέρονται με προσοχή, γιατί ένα λεπτοκαμωμένο σκυλί τέτοιου μεγέθους δεν αντέχει την κακομεταχείριση. Η οικογένειά του πρέπει να έχει χρόνο να αφιερώσει στην περιποίηση και την ανατροφή του Μαλτέζ, που αποζητά την ανθρώπινη συντροφιά και δεν ευδοκιμεί σε συνθήκες απομόνωσης.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Ο πλούσιος λευκός μανδύας “καμουφλάρει” ένα τετραγωνισμένο, συμπαγές σκυλάκι με περήφανο λαιμό και ουρά που πέφτει με χάρη πάνω στη ράχη. Η πλάτη του είναι επίπεδη και πρέπει να παραμένει σταθερή όταν το Μαλτέζ κινείται με τον χαρακτηριστικό, αέρινο, γοργό και κομψό του τρόπο. Το τρίχωμα είναι μονό (χωρίς υπομανδύα) και πέφτει λείο πάνω στα πλευρά, αγγίζοντας το έδαφος. Το κεφάλι του Μαλτέζ έχει μέτριο “στοπ” και στρογγυλεμένο κρανίο, με χαμηλά, πεσμένα αφτιά που καλύπτονται από βαρύ τρίχωμα. Το ρύγχος έχει μέτριο μήκος και δεν είναι μυτερό. Η μύτη είναι μαύρη, όπως και η χρωστική των χειλιών και των βλεφάρων και τα μάτια είναι πολύ σκουρόχρωμα και λαμπερά. Η “ηλιόχαρη” μεσογειακή φύση του, που είναι καλόκαρδη και ευγενική χωρίς να του λείπει η σπιρτάδα, είναι το πιο αξιολάτρευτο χαρακτηριστικό του πανέμορφου σκύλου της Μάλτας.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Δεν πρέπει να μένει μόνο του για μεγάλα χρονικά διαστήματα ούτε να υπόκειται σε τραχύ χειρισμό και βάναυση συμπεριφορά. Η τρυφερή καρδιά του αποζητά την αγάπη και τη στοργή που ανταποδίδει με θέρμη στο πολλαπλάσιο. Ένα αφρόντιστο, παραμελημένο Μαλτέζ είναι δυστυχισμένο. Δεν μπορεί να ζήσει εκτός σπιτιού και η αγωγή του πρέπει να χρησιμοποιεί την ενθάρρυνση, την υπομονή, την επιβράβευση και το παιχνίδι. Η θετική κινητοποίηση και οι ευχάριστες εμπειρίες αποδίδουν με διακρίσεις στην διαγωνιστική υπακοή, αρκεί η διδαχή να γίνεται σωστά και να εκμεταλλεύεται την αφοσίωση και την διάθεσή του να ευχαριστήσει. Εξωστρεφές όσο και αφοσιωμένο, το Μαλτέζ χρειάζεται εξίσου την κοινωνικοποίηση όσο και την θαλπωρή της αγκαλιάς των οικείων του…
