Πρότυπο FCI Νο 148
(22.11.1979)
Καταγωγή: Γερμανία
Είδος: Κυνηγόσκυλο, Σύντροφος
Κατάταξη: Ομάδα 4
Α. Ντάξχουντ Κανονικού Μεγέθους- Κοντότριχος
Β. Ντάξχουντ Κανονικού Μεγέθους- Δασύτριχος (“συρματότριχο”)
Γ. Ντάξχουντ Κανονικού Μεγέθους- Μακρύτριχος
Δ. Ντάξχουντ Μινιατούρα- Κοντότριχος
Ε. Ντάξχουντ Μινιατούρα- Δασύτριχος
ΣΤ. Ντάξχουντ Μινιατούρα- Μακρύτριχος
Ζ. Ντάξχουντ Τόϋ (Νάνος)- Κοντότριχος
Η. Ντάξχουντ Τόϋ (Νάνος)- Δασύτριχος
Θ. Ντάξχουντ Τόϋ (Νάνος)- Μακρύτριχος
ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Χαμηλός στο έδαφος, βραχυσκελής, με μακρύ κορμό αλλά στιβαρή και μυώδη κατασκευή, με τολμηρά και προκλητικά υψωμένη κεφαλή και ευφυή έκφραση. Παρά τη βραχυμελία σε σύγκριση με το μήκος του σώματος, το Ντάξχουντ δεν πρέπει να δείχνει ανήμπορο, αδέξιο, ή περιορισμένων κινήσεων, ούτε αδύνατο, “ρουφηγμένο” και σαν “νυφίτσα”.
ΚΕΦΑΛΗ: Μακριά όπως φαίνεται από πάνω και σε προφίλ, στενεύει συμμετρικά προς τη μύτη, ξεκάθαρα και απότομα σμιλεμένη. Μέτωπο μόλις ελάχιστα καμπυλωμένο και σχεδόν χωρίς καθόλου “στοπ” (όσο λιγότερο “στοπ” τόσο τυπικότερο) κλίνει προς την λεπτά σχηματισμένη, ελαφρά καμπυλωμένη ρινική γέφυρα. Τα υπερόφρυα τόξα πάνω από τα μάτια πρέπει να προεξέχουν έντονα. Ο ρινικός χόνδρος και η γέφυρα της μύτης είναι μακριά και στενή. Χείλη σφικτά τεντωμένα, καλύπτουν καλά τη γνάθο, η οποία δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ βαθιά ούτε πολύ μυτερή. Οι γωνίες του στόματος δεν είναι πολύ τονισμένες. Ρουθούνια ανοικτά. Οι σιαγόνες ανοίγουν πλατιά, και αρθρώνουν πίσω από την περιοχή των ματιών, με ισχυρά ανεπτυγμένα δόντια και οστά. Δυνατοί, καλά συναρμοσμένοι κυνόδοντες. Ψαλιδόσχημο δάγκωμα και λαβιδόσχημο δάγκωμα είναι εξίσου αποδεκτά.
ΜΑΤΙΑ: Μετρίου μεγέθους, οβάλ, λοξά τοποθετημένα, με διαυγή, ζωηρή και φιλική έκφραση, όχι διαπεραστική. Το χρώμα πρέπει να είναι λαμπρό, σκουρόχρωμο, από κοκκινο-καστανό έως μαύρο-καφέ για όλα τα χρώματα μανδύα. Ανοικτόχρωμα μάτια, δηλαδή “κινέζικα” (μπλε), ασημόγκριζα ή στην απόχρωση του μάργαρου (“πέρλα”) στα γκρίζα ή “μαρμαρόστικτα” (merle-dappled) σκυλιά, δεν είναι σοβαρά ελαττώματα αλλά δεν είναι επιθυμητά.
ΑΦΤΙΑ: Εκφύονται ψηλά αλλά όχι πολύ μπροστά, μέτριου μήκους αλλά όχι πολύ μακριά, όμορφα στρογγυλεμένα, όχι στενά, μυτερά ή διπλωμένα, και πολύ ευκίνητα. Η εμπρός άκρη πέφτει κοντά στο μάγουλο.
ΛΑΙΜΟΣ: Αρκετά μακρύς, μυώδης, με ξεκάθαρο περίγραμμα, χωρίς φανερό προγούλι, ελαφρά τοξωτός στον αυχένα, φέρεται περήφανα.
ΕΜΠΡΟΣ ΑΚΡΑ: Για να είναι σε θέση να αντέξουν τη δοκιμασία της εργασίας κάτω από το έδαφος, τα εμπρόσθια μέλη πρέπει να είναι μυώδη, συμπαγή, βαθιά, επιμήκη και φαρδιά.
α) Ωμοπλάτη: Μακριά και κεκλιμένη, σταθερά τοποθετημένη πάνω στον καλο-ανεπτυγμένο θώρακα, καλυμμένη με σκληρούς και ελαστικούς μυώνες.
β) Βραχίων: Ίσου μήκους με την ωμοπλάτη τοποθετημένη σε ορθή γωνία ως προς αυτήν, με δυνατό κόκαλο και σκληρούς μύες, κείται κοντά στις πλευρές αλλά κινείται ελεύθερα και ανεμπόδιστα.
γ) Σκέλος: Βραχύ, με πολύ ελαφριά στροφή προς τα μέσα, καλυμμένο από σκληρούς, ελαστικούς μύες στο εμπρός και το εξωτερικό μέρος του. Ο πήχυς είναι περίπου μήκους τέτοιου ώστε το ύψος από το έδαφος ως το στέρνο είναι το ένα τρίτο της απόστασης από το έδαφος μέχρι τα ακρώμια.
δ) Καρποί: Πρέπει να βρίσκονται ελαφρώς εγγύτερα μεταξύ τους απ` ότι οι αρθρώσεις των ώμων (σ.σ.: ωμοπλάτης- βραχίονα).
ε) Μετακάρπιο: Δεν πρέπει να είναι ούτε υπερβολικά ίσιο (κάθετο) ούτε πολύ κεκλιμένο (λοξό) όπως φαίνεται από το πλάι.
στ) Πόδια: Σφικτά και καλο-καμπυλωμένα, με σκληρές πατούσες.
ζ) Νύχια: Τέσσερα από τα πέντε δάκτυλα χρησιμοποιούνται στη βάδιση. Σφικτά, με έντονα κεκαμμένες φάλαγγες φάλαγγες, ισχυρά νύχια και σκληρές “σόλες”.
ΣΩΜΑ
α) Ράχη: Τ` ακρώμια πρέπει να είναι ψηλά και μακριά, η πλάτη πρέπει να συνεχίζει ευθεία και με ελαφριά καμπύλη στην περιοχή της οσφύος.
β) Στήθος: Το προστέρνο (ξιφοειδές οστούν) είναι ισχυρό και προεξέχει έτσι ώστε σε κάθε πλευρά του εμφανίζεται από μια εσοχή (βαθούλωμα). Όπως φαίνεται από εμπρός, ο θωρακικός κλωβός πρέπει να είναι οβάλ. Από πάνω ή σε προφίλ, είναι ευρύχωρος, προσφέροντας άφθονο χώρο για την πλήρη ανάπτυξη της καρδιάς και των πνευμόνων. Πλευρές φαρδιές μέχρι την οσφύ, με προοδευτικά ανασυρμένη κοιλιακή χώρα. Με το σωστό μήκος και γωνίωση της ωμοπλάτης και τον βραχίονα, το εμπρόσθιο σκέλος πρέπει να καλύπτει το κατώτερο σημείο του στέρνου.
γ) Κοιλιά: Μέτρια ανασυρμένη.
ΠΙΣΩ ΑΚΡΑ
α) Γοφοί: Η περιοχή είναι μακριά, φαρδιά, στρογγυλεμένη και πολύ μυώδης.
β) Λεκάνη: Τα οστά της δεν πρέπει να είναι πολύ κοντά. Πρέπει να είναι ισχυρά αναπτυγμένα και μετρίως κεκλιμένα.
γ) Μηρός: Το κόκαλο πρέπει να είναι δυνατό, καλού μήκους και τοποθετημένο υπό ορθή γωνία (90ο) ως προς τα οστά της λεκάνης.
δ) Οπίσθια: Καλο-στρογγυλεμένα.
ε) Γόνατα: Φαρδιά και ισχυρά.
στ) Κνήμες: Κοντές σε σύγκριση με άλλων σκύλων. Τοποθετημένες υπό ορθή γωνία ως προς τους μηρούς και πολύ μυώδεις.
ζ) Ταρσοί: Τα οστά του ταρσού είναι φαρδιά, σχηματίζοντας ακροτάρσιο (ιγνύ) που προεξέχει έντονα.
η) Μετατάρσια: Μακριά και ανεξάρτητα εν κινήσει από τις κνήμες. Καμπυλώνουν ελαφρά προς τα εμπρός.
θ) Δάκτυλα (φάλαγγες): Τα πίσω πόδια πρέπει να έχουν τέσσερα σφιχτά και ωραία καμπυλωμένα δάκτυλα και όπως και στην περίπτωση των εμπρόσθιων, τα πίσω ακροπόδια στέκονται πάνω στο πέλμα, όχι μόνο πάνω στα δάκτυλα. Κοντά νύχια. Τα σκέλη πρέπει να είναι απολύτως ίσια όπως φαίνονται από πίσω.
ΟΥΡΑ: Αποτελεί συνέχεια της σπονδυλικής στήλης και εκτείνεται χωρίς έντονη καμπύλη.
ΕΙΔΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ ΤΟΥ ΝΤΑΞΧΟΥΝΤ:
Το Ντάξχουντ (Τέκελ) εκτρέφεται σε τρεις ποικιλίες τριχώματος.
α) Κοντότριχο
β) Δασύτριχο (“συρματοειδές”)
γ) Μακρύτριχο
Όλες οι ποικιλίες πρέπει να ανταποκρίνονται στο παραπάνω Πρότυπο. Ειδικές απαιτήσεις για τις τρεις ποικιλίες χρώματος είναι:
1. ΚΟΝΤΟΤΡΙΧΟ ΝΤΑΞΧΟΥΝΤ:
Τρίχωμα: Κοντό, πυκνό, στιλπνό, επίπεδο στο σώμα, χωρίς άτριχες περιοχές. Ειδικά ελαττώματα είναι: πολύ φίνο ή λεπτό τρίχωμα, σαρκώδεις άκρες αφτιών, “φαλακρές” περιοχές, πολύ τραχύ ή χονδρό τρίχωμα γενικά.
Ουρά: Λεπταίνει προοδευτικά, καλά καλυμμένη αλλά όχι πολύ πλούσια σε τρίχωμα. Κάπως μακρύτερες τρίχες στο κάτω μέρος της είναι ένδειξη τάσης για καλή τριχοφυΐα και όχι ελάττωμα. Ουρά “βούρτσα” είναι ελάττωμα, όπως και η μερικώς ή εντελώς άτριχη ουρά.
Χρώμα του Μανδύα, της Μύτης και των νυχιών:
α) Μονόχρωμο Ντάξχουντ: Κόκκινο, ερυθροκίτρινο και κίτρινο, με ή χωρίς “σκίαση” από εμβόλιμες- διάσπαρτες μαύρες τρίχες. Παραταύτα, το διαυγές χρώμα προτιμάται και το κόκκινο θεωρείται πιο επιθυμητό από το ερυθροκίτρινο ή το κίτρινο. Σκύλοι με έντονη σκίαση από διάσπαρτες μαύρες τρίχες ανήκουν σ` αυτή την κατηγορία.
β) Δίχρωμο Ντάξχουντ: Βαθύχρωμο μαύρο, καστανό, γκρίζο ή λευκό, καθένα με καφέ της σκουριάς ή κίτρινα σημάδια (“brand”) πάνω από τα μάτια, στο πλάι του ρύγχους και στα χείλη, στο εσωτερικό των αφτιών, το στήθος, το εσωτερικό των σκελών, στα πέλματα, γύρω από τον πρωκτό και στο κάτω μέρος της ουράς, μεταξύ του 1/3 έως το 1/ 2 μήκους της. Η μύτη και τα νύχια είναι μαύρα στα μαύρα σκυλιά. Στα καφέ σκυλιά καστανή ή μαύρη. Στα γκρίζα ή λευκά σκυλιά, μερικές φορές είναι σαρκόχρωμη, αλλά αυτό δεν είναι επιθυμητό. Στα λευκά σκυλιά προτιμάται μαύρη μύτη. Στα μονόχρωμα και υπόλευκα δίχρωμα Ντάξχουντ, εκτός των λευκών, άσπρα σημάδια δεν είναι επιθυμητά. Παραταύτα, λίγες άσπρες κηλίδες δεν επιφέρουν αποκλεισμό.
γ) Μικτόχρωμα (Tiger, ραβδωτά) Ντάξχουντ: Το χρώμα του Tiger-Teckel είναι ανοικτόχρωμο, καστανόγκριζο, ή ακόμα και λευκό στη βάση, με σκούρες ακανόνιστες κηλίδες (οι μεγάλες περιοχές είναι ανεπιθύμητα) σκουρόχρωμου γκρίζου, καστανού, ερυθροκίτρινου ή μαύρου χρώματος. Είναι επιθυμητό να μην επικρατεί ούτε το ανοικτό ούτε το σκούρο χρώμα. Το χρώμα του ραβδωτού Ντάξχουντ είναι κόκκινο ή κίτρινο με σκούρες ραβδώσεις. Μύτη και νύχια το ίδιο όπως και στα μονόχρωμα και δίχρωμα σκυλιά (ανωτέρω).
δ) Ντάξχουντ άλλων χρωμάτων: Όλα τα χρώματα που δεν αναφέρονται πιο πάνω.
2. ΔΑΣΥΤΡΙΧΟ ΝΤΑΞΧΟΥΝΤ:
Η γενική εμφάνιση είναι ίδια με αυτή του κοντότριχου Ντάξχουντ.
Τρίχωμα: Με την εξαίρεση του ρύγχους, των φρυδιών και των αφτιών, ο σκύλος καλύπτεται από ομοιόμορφα επίπεδο, πυκνό, συρματοειδές τρίχωμα με υπομανδύα. Πρέπει να υπάρχει γενειάδα στο ρύγχος. Τα φρύδια είναι πυκνά/ θαμνώδη. Στ` αφτιά οι τρίχες είναι κοντύτερες απ` ότι στο σώμα, σχεδόν λείες, αλλά αναμιγνύονται με το υπόλοιπο τρίχωμα. Η ουρά είναι τραχιά, αλλά επίπεδης φοράς και λεπταίνει ομοιόμορφα χωρίς “τούφες” τριχώματος. Η γενική διαμόρφωση του τριχώματος πρέπει να είναι τέτοια ώστε το δασύτριχο Ντάξχουντ, όταν το βλέπουμε από μακριά, να μοιάζει με το κοντότριχο. Ελαττωματικό είναι το μαλακό τρίχωμα, είτε κοντό είτε μακρύ σ` οποιοδήποτε μέρος του σώματος, μακρύ τρίχωμα που προεξέχει ακανόνιστα στα πλάγια, σγουρό ή κυματιστό τρίχωμα και ουρά- “λάβαρο” (σ.σ.: με μακρύ τρίχωμα που σχηματίζει κρόσσια).
Χρώμα: Όλα τα χρώματα επιτρέπονται. Λευκά σημάδια στο στήθος επιτρέπονται αλλά δεν είναι επιθυμητά. Κατά τα άλλα ισχύουν τα ίδια όπως και με το Κοντότριχο Ντάξχουντ.
3. ΜΑΚΡΥΤΡΙΧΟ ΝΤΑΞΧΟΥΝΤ:
Τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το Μακρύτριχο και το Κοντότριχο Ντάξχουντ είναι μόνο (αποκλειστικά) το μακρύτερο, μεταξένιο τρίχωμα.
Τρίχωμα: Το μαλακό, λαμπερό τρίχωμα πρέπει να είναι μακρύτερο κάτω από το λαιμό, το κάτω μέρος του σώματος και τα αφτιά, και σχηματίζει εξαιρετικές “φράντζες” (κροσσούς) στα πίσω σκέλη και την ουρά. Πρέπει να αποκτά το μέγιστο μήκος του στο κάτω μέρος της ουράς. Το τρίχωμα πρέπει να πέφτει πιο κάτω από το κατώτερο άκρο των αφτιών. Κοντότριχα αφτιά και οι αποκαλούμενες “σαρκώδεις” άκρες αφτιών είναι ανεπιθύμητα. Υπερβολικό τρίχωμα στα πέλματα (τ΄ αποκαλούμενα “πτερύγια”) δεν είναι ωραίο και καθιστά το σκύλο ανίκανο για το αντικειμενικό του έργο.
Ουρά: Φέρεται με χάρη σαν επέκταση της ραχιαίας γραμμής, και το τρίχωμα στην ουρά έχει το μέγιστο μήκος του απ` όλο το σώμα, σχηματίζοντας μια πραγματική “σημαία” (“κρόσσια”). Είναι ελάττωμα για το σκύλο να έχει υπερβολικά πολύ τρίχωμα: δηλαδή, ομοιόμορφα μακρύ τρίχωμα πάνω σ` όλο το σώμα, πολύ σγουρό τρίχωμα, πολύ “συρμάτινο” τρίχωμα, έλλειψη “κροσσών” στην ουρά ή υπερβολικά μακρύ τρίχωμα στ` αφτιά, υπερβολικά χωρισμένο τρίχωμα στην πλάτη, πολύ τρίχωμα ανάμεσα στις φάλαγγες των δακτύλων και τα πέλματα. Το χρώμα του μανδύα, της μύτης και των νυχιών πρέπει να είναι ακριβώς όπως και του Κοντότριχου Ντάξχουντ.
ΓΕΝΙΚΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
α) Αποκλεισμού (ελαττώματα που αποκλείουν κάθε αξιολόγηση):
Προγναθισμός, υπογναθισμός. Καρποί που λυγίζουν προς τα εμπρός, πολύ χαλαροί ώμοι, κοντή ουρά (Stummelrute), μονόρχεις και κρυπτόρχεις σκύλοι, ατροφικό στήθος. [Σκύλοι με αυτά τα ελαττώματα δεν εγγράφονται στη Βίβλο Καταγωγών του Γερμανικού Ομίλου για το Τέκελ (Τ.Τ.Κl.).]
β) Σοβαρά Ελαττώματα (ελαττώματα που αποκλείουν υψηλότερο χαρακτηρισμό από το Καλός):
Αδύναμη, κοντοπόδαρη ή συρόμενη/ έρπουσα (πολύ κοντά στο έδαφος) εικόνα, σώμα που κρέμεται ανάμεσα στους ώμους, συρτό, αδέξιο βήμα. Δάκτυλα που στρέφονται προς τα μέσα ή λοξά προς τα έξω, απλωμένα πέλματα, κοίλωμα στη ράχη, κυρτή ράχη (καμπούρα), άνιση κατασκευή (όταν οι γοφοί είναι υψηλότερα από τα ακρώμια), πολύ αδύναμο στήθος, ανασυρμένη οσφύς σαν του γκρέϋχαουντ, στενά πίσω μέρη χωρίς επαρκή μυϊκή διάπλαση, αδύναμη οσφύς, ανεπαρκής γωνίωση εμπρός και πίσω άκρων, συγκλίνοντες ταρσοί, στρεβλά σκέλη (ραιβοποδία), ανοικτόχρωμα μάτια (εκτός των γκρίζων ή κηλιδωτών σκύλων), κακό τρίχωμα.
γ) Ήσσονα Ελαττώματα (Ελαττώματα που αποκλείουν τον χαρακτηρισμό “Εξαίρετος”):
Κακή θέση αφτιών, “πεταχτά”, οξυλήγκτα ή διπλωμένα αφτιά. Υπερβολικά έντονο “στοπ”. Πολύ μυτερά, αδύνατο ρύγχος. Αποχρωματισμένα δόντια. Πολύ φαρδύ, κοντό κεφάλι. Εξωφθαλμία (προεξέχοντες βολβοί). Ανοικτόχρωμα μάτια, στο γκρίζο και στικτό Ντάξχουντ. Ανεπαρκώς βαθύχρωμα μάτια σε σκύλους άλλων χρωμάτων. Προγούλι. Κοντός λαιμός, λαιμός “κύκνου” (σ.σ.: λεπτός, αδύνατος), μακρύς λαιμός. Πολύ λεπτό ή φίνο τρίχωμα. Κουρεμένο τρίχωμα στα δασύτριχα άτομα. Σκύλοι που υπερβαίνουν 9 κιλά βάρους. Πολύ κοντά στο έδαφος (η απόσταση πρέπει να είναι τουλάχιστον το 1/3 του ύψους στα ακρώμια).
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΘΕΣΙΑΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ:
Αρσενικοίπάνω από 7 κιλά} (Schwerer Schlag) – Βαρείς
Θηλυκές πάνω από 6 ½ κιλά} ##
Αρσενικοίέως 7 κιλά} (Leichter Schlag) – Ελαφρείς
Θηλυκέςέως 6 ½ κιλά} ##
Αρσενικοίέως 4 κιλά} Ντάξχουντ Μινιατούρα
Θηλυκέςέως 3 ½ κιλά }##
ΜΕΓΕΘΗ:
(Σε ηλικία τουλάχιστον 15 μηνών)
Κανονικό μέγεθος (Normal grosse)…7-9 κιλά
Μινιατούρες (Zwerg teckel)…Μέγιστη περιφέρεια στήθους: 35 εκατοστά.
Τόϋ (Kaninchen teckel)…Μέγιστη περιφέρεια στήθους: 30 εκατοστά
Μετάφραση: MWG ` 97
