κείμενο: Μιχάλης Στεφανογιάννης, κτηνίατρος
φωτο: Ν. Φωτακόπουλος
«Ο σκύλος μου είναι ο καλύτερός μου φίλος». «Ο σκύλος μας είναι το επιπλέον μέλος της οικογένειάς μας». Ο δικός μου ο σκύλος θα φτάσει μέχρι τα 20!».
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις αγάπης και ενδεχομένως λατρείας, που ακούμε στην καθημερινή μας ζωή. Στο δέσιμο αυτό, μεταξύ ανθρώπου- σκύλου έχει συμβάλλει τόσο ο σύγχρονος τρόπος ζωής, όσο και η μεγάλη επιμήκυνση της ζωής του σκύλου.
Πράγματι είναι γεγονός ότι ενώ παρατηρείται επιβράδυνση του ρυθμού της αριθμητικής αύξησης των σκύλων, από την άλλη αυξάνεται σημαντικά ο μέσος όρος ζωής, με αποτέλεσμα να ζουν περισσότερο από άλλοτε. Σε αυτό συμβάλει σε μεγάλο βαθμό η βελτίωση της ποιότητας ζωής (τυποποιημένες τροφές, περιβάλλον σπιτιού, προστασία κ.λ.π.), όσο και η κτηνιατρική παρακολούθηση (επίσκεψη στον κτηνίατρο, προληπτικές εξετάσεις, εμβολιασμοί).
Με το πέρασμα του χρόνου, η ανάγκη για συστηματική κτηνιατρική παρακολούθηση του σκύλου, γίνεται επιτακτική ώστε να προλάβουμε κάποια ενδεχόμενη πάθηση στην αρχή και να την αντιμετωπίσουμε σωστά και αποτελεσματικά.
Ο σκύλος κατά μέσο όρο ζει 9-12 χρόνια (υπάρχουν σκύλοι που έζησαν μέχρι 27 έτη). Υπάρχει λοιπόν μεγάλη διακύμανση, που εξαρτάται τόσο από τη φυλή όσο και από την ποιότητα και των τρόπο ζωής. Σκύλοι μεγαλόσωμων φυλών (Αγ. Βερνάρδου, Μολοσσοί κ.λ.π.) ζουν λιγότερο από τα ζώα μικρόσωμων φυλών (Τσιουάουα, Κανίς) και σπάνια ζουν πάνω από 10 χρόνια. Από την ηλικία των 7-8 ετών αρχίζουν τα πρώτα σημάδια γήρατος, που είναι η εμφάνιση λευκών τριχών γύρω από τα μάτια, το ρύγχος, το μέτωπο και τελικά σε όλο το κεφάλι. Είναι δε, εντονότερες στα σκούρου χρώματος ζώα. Στην ηλικία των 10 ετών οι λευκές τρίχες επεκτείνονται σε όλο το σώμα, η ζωηρότητα των ζώων μειώνεται, αρχίζουν να θολώνουν τα μάτια (καταρράκτης), το κεφάλι φέρεται χαμηλά, ενώ αρχίζουν να κουνιούνται και να πέφτουν τα δόντια, ιδιαίτερα τα μπροστινά (μέσοι τομείς και παράμεσοι τομείς).
Συσχετισμός ηλικίας ανθρώπου- σκύλου
ΣΚΥΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
3 μηνών 3 ετών
6 μηνών 10 ετών
12 μηνών 20 ετών
2 ετών 24 ετών
3 ετών 28 ετών
4 ετών 32 ετών
5 ετών 36 ετών
6 ετών 40 ετών
7 ετών 44 ετών
8 ετών 48 ετών
18 ετών 90 ετών
Συνηθέστερες ασθένειες ηλικιωμένων σκύλων
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Παχυσαρκία
- Υπέρταση- καρδιακή ανεπάρκεια
- Χρόνιες νεφρικές νόσοι
- Προβλήματα ήπατος (συκώτι)
- Προβλήματα με τον θυρεοειδή (υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός)
- Νεοπλασίες (καρκίνος)
- Προβλήματα στα δόντια- στόμα (στοματίτιδα, ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα)
- Μάτια θολά (καταρράκτης) με μείωση και απώλεια όρασης
- Αναπνευστικά προβλήματα
- Εκφυλιστικές αρθροπάθειες- μυοσκελετικό σύνδρομο
- Παθήσεις του προστάτη στα αρσενικά
- Παθήσεις της σπονδυλικής στήλης
Κλινική εξέταση
Πρέπει να δίνονται στον κτηνίατρο λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την υγεία του ζώου κατά τα προηγούμενα χρόνια, όπως ασθένειες, θεραπείες, τυχόν χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά και θέματα σχετικά με το χώρο διαβίωσης. Η ύπαρξη άλλων ζώων θα πρέπει επίσης να αναφέρεται.
Στη συνέχεια, γίνεται συστηματική εξέταση του ζώου και καταγράφονται όλα τα δεδομένα. Ο προληπτικός έλεγχος θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα «πακέτο» βιοχημικών εξετάσεων, που περιέχουν πληροφορίες για τη λειτουργία διαφόρων οργάνων, όπως ο έλεγχος της ουρίας και της κρεατινίνης για τα νεφρά, κάποιων ενζύμων των «τρανσαμινασών» για έλεγχο συκωτιού, γενική ανάλυση αίματος και εάν υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα έλεγχος και άλλων παραμέτρων όπως θυροξίνης (Τ4) ή (Τ3) σε περίπτωση προβλήματος στο θυρεοειδή. Ο έλεγχος για ενδεχόμενη προσβολή του ζώου από το πρωτόζωο λεϊσμάνια είναι επιβεβλημένος στην Ελλάδα λόγω κλίματος.
Η διατροφή
Η καλή διατροφή, πλήρης και ισορροπημένη, η αποφυγή χορήγησης γλυκών, λίπους και κυρίως οστών στα ηλικιωμένα σκυλιά, η διατήρηση του σωματικού βάρους στα ιδανικά πλαίσια ανάλογα με τη φυλή, η άσκηση και ο προληπτικός έλεγχος σε τακτά χρονικά διαστήματα του αίματος αλλά και των ούρων, επιμηκύνουν σημαντικά τη ζωή.
Πάντως πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο σκύλος είναι ένας βιολογικός οργανισμός με διάρκεια ζωής περιορισμένη σε σχέση με του ανθρώπου και πως ότι και να κάνουμε δεν θα μπορέσει να ζήσει όσο θα θέλαμε λόγω φυσιολογικής οργανικής φθοράς.
