ΟΝΟΜΑ: Schnauzer (Mittel)
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Πρότυπο F.C.I. No 182, Ομάδα 2 (Πίντσερ, Σνάουτσερ, Μολοσσοειδείς)
ΕΙΔΟΣ: Σύντροφος, φύλακας, σκύλος γενικής χρησιμότητας
ΜΕΓΕΘΟΣ: 46-51 εκ., περίπου 15 κιλά.
ΧΡΩΜΑ: Ανάμικτο μαύρο και άσπρο -«αλατοπίπερο»- καθώς και ολόμαυρο.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ισχυρός, τολμηρός, άγρυπνος, παρατηρητικός, γεμάτος ζωντάνια, εξυπνάδα και ευστροφία, προσαρμοστικός, ατρόμητος, με ισορροπημένη διάθεση, δραστήριος σκύλος που απαιτεί ενδιαφέροντα, απασχόληση και άσκηση.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Το μεσαίο Σνάουτσερ είναι ο πρόγονος των άλλων δύο ποικιλιών μεγέθους (γίγα και νάνου). Αρχαία φυλή, προέρχεται από τα αρχέτυπα σπιτς-τέρριερ και ήταν ήδη γνωστά σαν φυλή από το 1400. Είναι πιθανή η ανάμιξη του (μαύρου) μικρόσωμου κανίς, του βόλφσπιτς και του σκληρότριχου γερμανικού τέρριερ στην εκτροφή της φυλής, η οποία είχε επικεντρωθεί γύρω από το αυστριακό Τυρόλο. Η μοναδική φυλή που φέρει το όνομα ενός εκπροσώπου της, από τον «Schnauzer», που ήταν ο νικητής της κατηγορίας του σε έκθεση του Ανόβερου το 1879. Αρχικά τα (κοντότριχα) Πίντσερ και τα (σκληρότριχα) Σνάουτσερ θεωρούνταν ποικιλίες, διαφορετικές σε τρίχωμα, της ίδιας φυλής, και αναμιγνύονταν στην εκτροφή. Χρησιμοποιούνταν στα αγροκτήματα για κάθε είδους εργασίες, σαν φύλακες, οδηγοί κοπαδιών και εξολοθρευτές τρωκτικών. Στη Στουτγάρδη υπάρχει το άγαλμα του Νυχτοφύλακα που χρονολογείται από το 1620 και συνοδεύεται από ένα πρώιμο δείγμα Σνάουτσερ. Η πρώτη ειδική έκθεση για τη φυλή έγινε στην ίδια πόλη το 1890. Αναγνωρισμένη για την εργατικότητα και την πολλαπλή χρησιμότητα στην πατρίδα της, η φυλή έφτασε στη δεκαετία του 1920 και σε άλλες χώρες, όπως την Αγγλία, όπου έγινε δημοφιλής σαν σκύλος συνοδείας.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Το μέτριο μέγεθος επιτρέπει στο Σνάουτσερ να προσαρμόζεται παντού. Δεν είναι απεριόριστα ανεκτικό με παιδιά που το ενοχλούν αλλά τα λατρεύει αν έχει μεγαλώσει μαζί τους. Μπορεί να ζήσει το ίδιο καλά σε διαμέρισμα ή σε αγρόκτημα, αρκεί να του παρέχεται η αναγκαία σωματική και πνευματική εκτόνωση που απαιτεί το αθλητικό του σώμα και το εύστροφο μυαλό του.
ΥΓΕΙΑ: Πολύ καλή, χωρίς απειλή από κληρονομικές παθήσεις, αλλά πρέπει να ελέγχεται η τάση του για λαιμαργία και να διατηρείται σε καλή φυσική κατάσταση. Μακροζωία, ευτοκία, αντοχή, ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες και τις αρρώστιες αλλά το τρίχωμά του απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα.
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Το Σνάουτσερ (κάθε Σνάουτσερ) χρειάζεται έμπειρους ιδιοκτήτες γιατί είναι σκύλος με ισχυρό χαρακτήρα και έντονη προσωπικότητα που απαιτεί ν’ απασχολεί το μυαλό του και δεν του ταιριάζει η αργόσχολη ζωή ούτε μπορεί να μένει μόνος του με τις ώρες. Είναι καλύτερο να έχει κανείς δύο ή τρία Σνάουτσερ, γιατί δεν είναι μοναχικά σκυλιά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Πολύ αρμονική, συμμαζεμένη και λειτουργική κατασκευή, φυσικές αναλογίες και εργονομία χαρίζουν διάκριση σ’ ένα απέριττο σύνολο που, αν είναι σωστά φροντισμένο, αποπνέει ιδιαίτερη κομψότητα και ένα αέρα φυσικής αρχοντιάς και επιβλητικότητας. Συμπαγής χωρίς να είναι βαρύς, ο μεσαίος Σνάουτσερ είναι προικισμένος με ευθυτενή κορμοστασιά και σπινθηροβόλο βλέμμα που καθηλώνει και κατακτά. Αξιοπρεπής, στιβαρός, βαθύτατα αφοσιωμένος, δεν είναι επιρρεπής στις υπερβολικές διαχύσεις αλλά φέρεται πάντοτε με προσοχή και καλούς τρόπους ανάλογα με την περίσταση. Σε μαύρο χρώμα η κοψιά του είναι σπαθάτη και η φιγούρα του μοναδική. Κοσμείται από δασιά φρύδια και υπογένειο, ενώ το χρώμα του «αλατοπίπερου» είναι γενετικά ιδιαίτερο: οφείλεται στο γονίδιο agouti, που προκαλεί διαζωνική κατανομή μαύρου και άσπρου χρώματος στην κάθε τρίχα, δίνοντας την οπτική εντύπωση ενός ανάμικτου «ψαρού» χρώματος, σε σκούρα ή ανοικτή- ασημόγκριζα απόχρωση. Δυναμικός, με εκρηκτική αναλογία μεγέθους-δύναμης, ευέλικτος, με ταχείς αντιδράσεις, διαπρέπει σαν σκύλος πολλαπλών καθηκόντων, με ιδιαίτερες επιδόσεις στην άμυνα, την διαγωνιστική υπακοή και διάφορα κυναθλήματα, ενώ είναι και άριστος φύλακας του σπιτιού.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Απομόνωση, δέσιμο στην αλυσίδα, ανία, περιορισμός στο σπιτάκι του κήπου μακριά από την οικογένειά του, είναι «συνταγή δυστυχίας» για κάθε Σνάουτσερ. Απεχθάνεται την έλλειψη δραστηριότητας και αν μένει μόνος πολλές ώρες, γίνεται καταστροφικός. Χρειάζεται έντονη κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία αλλιώς μπορεί να γίνει απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του με ξένους, λόγω έμφυτης καχυποψίας. Η ειδικευμένη φροντίδα του τριχώματος του δεν πρέπει να παραμελείται, ούτε η σωματική άσκηση καθημερινά. Η εκπαίδευση του πρέπει να βασίζεται στο κίνητρο, όχι στην μηχανιστική επανάληψη εντολών που αντιτίθεται στην ευφυία της φυλής, ούτε στον καταναγκασμό που έχει αντίθετο αποτέλεσμα λόγω ισχυρογνωμοσύνης. Το τρίχωμα του δεν πρέπει ποτέ να κουρεύεται με ψαλίδια ή μηχανή, αλλά να «μαδιέται» με το χέρι. Η συμβίωση του με γάτες χρειάζεται προσοχή. Δεν πρέπει ποτέ να εκνευρίζει κανείς ένα Σνάουτσερ χωρίς λόγο, γιατί είναι ένας σκληροτράχηλος σκύλος που δεν συγχωρεί τις αψυχολόγητες προκλήσεις.
