Από την Daphne Gilpin (εκτροφείο WENONAH) και τον Ian Bond (εκτροφείο SEESWIFT).
-Το Γκρεϋχάουντ χρειάζεται προσοχή στο στάδιο της ανάπτυξης: καλή ποιότητα τροφής ισορροπημένης σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών, ασβεστίου, βιταμινών και ιχνοστοιχείων και προσεκτική εξάσκηση. Δεν πρέπει να καλπάζουν εξαντλητικά πριν την ηλικία των 18 μηνών και άνω.
– Είναι γενικά εύκολα, αλλά ζωηρά και παιχνιδιάρικα κουτάβια. Η καταστροφικότητα αντικειμένων περιορίζεται στο στάδιο της αλλαγής οδόντων. Πρέπει να τους παρέχεται ελευθερία για παιχνίδι στον κήπο ή άλλο ασφαλή και περιφραγμένο χώρο γιατί απομακρύνονται με ταχύτητα αστραπής!
– Το κολύμπι και ο μηχανικός (κυλιόμενος) διάδρομος αναπτύσσουν ιδανικά τη μυϊκή διάπλαση της φυλής. Εναλλακτικά, περπάτημα 5 χιλιομέτρων την ημέρα (με λουρί-οδηγό) και ελεύθερος καλπασμός μισής ώρας τουλάχιστον είναι αναγκαία για τα ενήλικα ζώα.
– Το Γκρεϋχάουντ είναι καθαρό μέσα στο σπίτι, ευγενικό, τρυφερό και ευφυές. Αποτελούν ιδανικά κατοικίδια, αλλά πρέπει να συνηθίζουν τη συμβίωση με άλλα ζώα (γάτες, μικρόσωμα σκυλιά κ.λ.π.) από νωρίς, γιατί διαθέτουν ισχυρό κυνηγετικό ένστικτο.
– Χρειάζονται μασάζ σ΄όλο το σώμα, με ειδική βούρτσα και γάντι, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για την περιποίηση του μυϊκού τους συστήματος. Το τρίχωμά τους, κοντό, στιλπνό και σκληρό, διατηρείται εύκολα καθαρό και υγιές με συχνό βούρτσισμα (με το ειδικό καουτσουκένιο γάντι για λαγωνικά).
– Το ιδανικό περιλαίμιο για τη φυλή είναι κολάρο φάρδους περίπου 4 εκ. από ύφασμα ή το δερμάτινο κολάρο για λαγωνικά που έχει ωοειδές σχήμα. Πρέπει να εφαρμόζει καλά ακριβώς πίσω απ΄το κεφάλι. Για τις εκθέσεις, καλύτερο είναι το επίπεδο περιλαίμιο-οδηγός από νάυλον – ποτέ αλυσίδα.
– Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται τα δάκτυλα και τα πέλματα που είναι επιρρεπή σε μικρο-τραυματισμούς. Τα νύχια πρέπει να διατηρούνται κοντά, αλλιώς επηρεάζουν αρνητικά την ισορροπία του ζώου όταν τρέχει. Η μακριά ουρά του είναι επίσης ευαίσθητη σε χτυπήματα.
-Η φυλή είναι εξαιρετικά αργή σε ανάπτυξη και το όριο ζωής της, ανάλογα υψηλό, κυμαίνεται από 10 εως 15 χρόνια. Τα θηλυκά έχουν οίστρο κάθε εννιά μήνες ή και αραιότερα και δεν φθάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα πριν τα 3-4 χρόνια ή και αργότερα. Η υγεία τους είναι άριστη, αν και σε προχωρημένη ηλικία απειλούνται από αρθριτικά (αν αφεθούν να γίνουν παχύσαρκα).
– Τα κρούσματα του συνδρόμου γαστρικής διαστολής/συστροφής δεν είναι τόσο συχνά στο γκρεϋχάουντ όσο σε άλλες φυλές, αλλά τα προληπτικά μέτρα πρέπει να τηρούνται σχολαστικά: δύο γεύματα ημερησίως (πρωί και βράδυ) για το ενήλικο ζώο και αν χορηγείται ξηρά τροφή πρέπει να μουσκεύεται με χλιαρό νερό μισή ώρα πριν την κατανάλωση.
– Γενικά τα Γκρεϋχάουντ δεν υποφέρουν από κληρονομικές παθήσεις (εκτός από εναπόθεση ασβεστίου και αιματολογικές ανωμαλίες πολύ σπάνια) και είναι απαλλαγμένα από ισχιακή δυσπλασία, αλλά οι ταχύτητες που αναπτύσσουν σε καλπασμό τα κάνει επιρρεπή σε ατυχήματα αν δεν βρίσκονται σε άριστη φυσική κατάσταση.
– Η φυλή πρέπει να διατηρήσει την εργασιακή της μορφή και ικανότητα. Όντως στη Βρετανία γίνονται συχνές ερασιτεχνικές συναντήσεις/αγώνες για λαγωνικές φυλές. Στην πρωτοποριακή κυνολογικά Σκανδιναβία και άλλες χώρες, τα Γκρεϋχάουντ περνούν τεστ χαρακτήρος και ικανότητας για καταδίωξη πριν χρησιμοποιηθούν στην αναπαραγωγή.
– Εκτός των κυνοδρομικών σταδίων, η φυλή παραμένει μικρή σε αριθμούς και η εκπροσώπησή της στις εκθέσεις μορφολογίας είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με τον αριθμό σκύλων-δρομέων. Το κοινό προτιμά τους “συνταξιούχους δρομείς” ως κατοικίδια, αν και υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι κυνηγούν οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους. Η πραγματικότητα είναι ότι ζουν ειρηνικά με τ΄ άλλα κατοικίδια, αλλά ελεύθερο σε ένα χωράφι όπου υπάρχει θήραμα το Γκρεϋχάουντ θα καταδιώξει ακόμα και χωρίς να έχει εκπαιδευτεί γι΄αυτό. Έγκειται πάντα στον υπεύθυνο ιδιοκτήτη η σωστή αγωγή του ενστίκτου τους.
– Η υπερβολική αυστηρότητα και η σωματική τιμωρία αντενδείκνυνται τελείως. Οι δυσάρεστες εντυπώσεις αποτυπώνονται ανεξίτηλα στο θυμικό του νεαρού Γκρεϋχάουντ και μπορεί να το καταστήσουν δειλό ή αντικοινωνικό σ΄όλη του τη ζωή.
