Του Di Stefano Vitale Bernatore από το I NOSTRI CANI
Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος
Συχνά ακούγονται κάποιοι ιδιοκτήτες κυνηγόσκυλων που δεν είναι κυνηγοί να λένε κουβέντες του τύπου: “Προς Θεού! Εγώ έχω τον σκύλο μου μόνο για την ομορφιά του και για συντροφιά, σιγά μην τον πηγαίνω για κυνήγι να λασπώνεται και να ταλαιπωρείται”. Το λένε λες και για το Ιρλανδικό Σέττερ ή το Κόκερ Σπάνιελ η κυνηγετική δραστηριότητα να είναι μια επιλογή που δεν ταιριάζει σε αυτές τις φυλές. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λανθασμένο, πιστέψτε το!
Άλλωστε είναι πολύ εγωιστικό να κοιτάς μόνο τις δικές σου ανάγκες και να καλύπτεις την δική σου ανάγκη για συντροφικότητα και ταυτόχρονα να παραγνωρίζεις το γεγονός πως κάποιοι σκύλοι έχουν ταχτεί από τη φύση να είναι κυνηγόσκυλα. Βέβαια αυτή η συμπεριφορά είναι επιτρεπτή. Άλλωστε ο άνθρωπος έχει κάνει και… χειρότερα. Το ότι όμως αυτή η συμπεριφορά είναι επιτρεπτή δεν σημαίνει πως είναι και λάθος.
Ένα Κόκερ Σπάνιελ ή ένα Ιρλανδικό Σέττερ μπορεί να είναι ευτυχισμένα που ζούνε μαζί μας, αλλά δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χαρακτηριστικά εργασίας που ήταν τα κριτήρια για την εξέλιξη των φυλών. Και αυτό σημαίνει πως χάνουν κάτι από γενιά σε γενιά και κυρίως τα χαρακτηριστικά της ψυχής που έχουν καθοριστεί από την μορφολογία τους, η οποία είναι καθαρά κυνηγετική. Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι για έναν σκύλο το να χρησιμοποιεί την μύτη του και ακριβέστερα την όσφρησή του. Αν έλεγα σε κάποιον που δεν πάει για κυνήγι ότι υπάρχουν τόσες φυλές να διαλέξει και ότι δεν υπάρχει λόγος να καταδικάζει κάποιο κυνηγόσκυλο σε απραξία θα μου απαντούσε ότι κάποιες φυλές δημιουργήθηκαν για να παλεύουν με τους ταύρους κ.λ.π. Ας το αφήσουμε λοιπόν το θέμα γιατί ο καθένας μας έχει τα γούστα και τις απόψεις του και όσο αυτά τα γούστα και οι απόψεις δεν είναι βλαβερά είναι επιτρεπτά.
Εγώ όμως λυπάμαι για το γεγονός πως ένα κυνηγόσκυλο δεν χρησιμοποιείται στην κυνηγετική δραστηριότητα και αυτό περιορίζει την δυνατότητα κατανόησης μέχρι βάθους μιας φυλής. Είναι για μένα δύσκολο να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να δηλώνει γνώστης του Αγγλικού Σέττερ εάν δεν γνωρίζει τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που εκδηλώνονται όταν χρησιμοποιείται στο κυνήγι. Και πέρα από τις κυνολογικές κυνηγετικές εκτιμήσεις για την ποιότητα και την απόδοση στο έδαφος οποιοδήποτε κυνηγόσκυλο ξέρει να δίνει συντροφιά και αγάπη όπως κάθε σκύλος.
Οι αγαπημένοι μας σκύλοι είναι όλοι σκύλο συντροφιάς και γι’ αυτό είναι αγαπημένοι. Όμως κάποιοι απ’ αυτούς έχουν να κάνουν και μια “δεύτερη δουλειά” όπως άλλος να φυλάει το σπίτι μας, άλλος να φυλάει πρόβατα και υπάρχει και εκείνος που θέλει να πάει για κυνήγι. Και αυτό είναι κάτι που το θέλουν δεν τους το επιβάλουμε. Τέλος υπάρχει και εκείνος ο σκύλος που δεν κουνιέται ποτέ από τον καναπέ όπως συμβαίνει και με κάποιους ανθρώπους.
Ο καθένας μας έχει τα γούστα του αλλά καλό θα ήταν κατά την επιλογή της φυλής, και ιδιαίτερα αν είναι η πρώτη φορά, να προσανατολιζόμαστε σε μια επιλογή που θα δείχνει σεβασμό στα ειδικά χαρακτηριστικά της φυλής που θα επιλέξουμε.
