Σχεδόν 30 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή, η «νεκρή» ζώνη γύρω από το εργοστάσιο κάθε άλλο παρά… νεκρή είναι, καθώς εκεί εντοπίζονται πλέον πολλά και σημαντικά ζώα της ρωσικής πανίδας που μπορούν και επιβιώνουν σε ένα ιδιαίτερα μολυσμένο περιβάλλον
Είναι σίγουρα ένα από τα παράδοξα της μεγαλύτερης πυρηνικής καταστροφής στην Ιστορία. Εκεί που από τον Απρίλιο του 1986 δεν μπορούν -και απαγορεύεται- να ζήσουν άνθρωποι, την θέση τους έχουν καταλάβει τα ζώα. Και μάλιστα η πανίδα έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που οι ειδικοί επιστήμονες μιλούν για ένα πραγματικό «θαύμα» της φύσης.
Μία πολύ επισταμένη έρευνα στην τεράστια δασική περιοχή γύρω από το εργοστάσιο, δείχνει ότι μεγάλα ζώα έχουν επιστρέψει και αναπαράγονται σε μεγάλους αριθμούς. Ζώα όπως τα μεγαλόσωμα ελάφια, οι αρκούδες, οι λύκοι, ζουν σε μεγάλους αριθμούς παρά τις ακόμα πολύ υψηλές ποσότητες ραδιενέργειας που υπάρχουν στην περιοχή.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ραδιενέργεια είναι καλή ή δεν επιδρά στα άγρια ζώα. Όμως η επίδραση στην ανθρώπινη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένου του κυνηγιού, της καλλιέργειας και της δασοκομίας, είναι πολύ μεγαλύτερη και σαφώς πιο επικίνδυνη.
Παρ’ όλα αυτά, οι επιστήμονες δεν έχουν βρει κανένα εύρημα που να υποστηρίζει προηγούμενες μελέτες ότι η άγρια πανίδα στην περιοχή υποφέρει από την επίδραση της ραδιενέργειας.
Αντίθετα, όπως είναι προφανές, η απουσία ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή επέτρεψε στα άγρια ζώα να επιστρέψουν στο δάσος γύρω από το εργοστάσιο, δείχνοντας με ξεκάθαρο τρόπο ότι ο μεγαλύτερος εχθρός τους ήταν ο ίδιος ο άνθρωπος.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν, είναι πολύ πιθανό οι αριθμοί των ζώων που βρίσκονται πλέον στην περιοχή να είναι σημαντικά μεγαλύτεροι απ’ ότι ήταν πριν την καταστροφή.
Υπολογίζουν δε ότι μόνον οι λύκοι είναι τώρα τουλάχιστον επτά φορές περισσότεροι απ’ ότι πριν το 1986. Ενώ και τα ελάφια και τα αντίστοιχα μεγάλα θηλαστικά όπως οι βίσσωνες, αν και μειώνονται στην υπόλοιπη Ρωσία, στην περιοχή του Τσερνομπίλ αυξάνονται με εκθετικούς ρυθμούς.
Σε ότι αφορά την ανθρώπινη παρουσία, υπενθυμίζεται ότι κατά την διάρκεια της καταστροφής είχαν απομακρυνθεί περί τους 116.000 ανθρώπους από μία περιοχή που φθάνει τα 4.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Οι μόνοι που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται εκεί, και κάτω από σημαντικές προφυλάξεις και αυστηρές απαγορεύσεις, είναι οι εργαζόμενοι για κατασκευή υποδομών κοντά στον χώρο του εργοστασίου, καθώς και εξειδικευμένοι επιστήμονες που εξακολουθούν να απασχολούνται στα απομεινάρια της πυρηνικής καταστροφής.
