Όταν οι σκύλοι τσακώνονται για την ιεραρχία!

Του Γιώργου Κωστόπουλου, εκπαιδευτή σκύλων- ειδικού συμπεριφοράς

Φωτο. Ν. Φωτακόπουλος

Είναι γεγονός ότι μεταξύ ζώων του ίδιου φύλου η διαμάχη για κοινωνική ιεραρχία και επικράτηση είναι εντονότερη και αν αυτή δεν διευθετηθεί σύντομα, αναίμακτα και ήπια, αλλά υπάρξει σοβαρή προστριβή, τότε οι σχέσεις δύσκολα αποκαθίστανται, ειδικά μεταξύ θηλυκών ζώων.

Κλασικά, η πιθανότερη περίοδος για σημάδια αμφισβήτησης και πρόκλησης του νεότερου ζώου προς το μεγαλύτερο είναι η περίοδος της εφηβείας, του οίστρου των θηλυκών ή της ενηλικίωσης που ακολουθεί τις προηγούμενες φάσεις.

Πολύ πιθανό τα δύο ζώα να «τα βρουν» όπως συχνά λέγεται, χωρίς εμφανείς προστριβές.

Η στείρωση του νεότερου, κατώτερου ιεραρχικά ζώου (αν είναι όντως έτσι, και όχι το αντίθετο) και η επίδραση που αυτή επιφέρει στις ορμόνες που ευθύνονται για τη συμπεριφορά αμφισβήτησης, άρα και διαμάχης, θα έλυνε πιθανότατα το πρόβλημα μεγαλώνοντας την απόσταση κοινωνικής ιεραρχίας που χωρίζει τα δύο ζώα, οριοθετώντας τη σχέση τους.

Ομως, δεν είναι και η μόνη λύση. Η εκτίμηση ενός ειδικού θα ήταν απαραίτητη.