του Δρ. Giulio Bezzecchi (Ιταλία)
Το Λαγκόττο ήταν ο παλιός σκύλος των κυνηγών της λιμνοθάλασσας. Χρησιμοποιούταν στους βάλτους του Comacchio για την μεταφορά του θηράματος και πέρναγε την ημέρα του στο νερό ή στις βαλτόβαρκες των κυνηγών.
Φυλή αρχαιότατης καταγωγής, το όνομά της προήλθε από τους κυνηγούς του Lagosanto, αυτούς που πρόβαλαν περισσότερο τα προσόντα του.
Μετά την υποβάθμιση των λιμνοθαλασσών της Φερράρας, το Lagotto εξαφανίστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα. Η εξαφάνιση όμως των ειδικευμένων φυλών γι΄ αυτό το είδος κυνηγίου, οδήγησε τους κυνηγούς του Lagosanto να ενημερωθούν και ν΄ αποκτήσουν σκύλους άλλων, πιο γνωστών καθαρόαιμων φυλών (Σπινόνε, Μπρετόν, Κόκερ).
Ο Καθηγητής Ballotta, παθιασμένος εκτροφέας και κριτής της ENCI, μου μίλησε σαράντα χρόνια πριν για εκείνα τα σκυλιά με ενθουσιασμό απίστευτο και ίσως σήμερα το όνειρό του για τη φυλή να γίνεται πραγματικότητα.
Μου έλεγε πως σε μια λοφώδη ρωμαϊκή περιοχή, υπήρχαν διαφορετικοί τύποι Lagotto, που ήταν καταπληκτικοί στην αναζήτηση του “μανιταριού”. Σύμφωνα με τον Ballotta, κανένας σκύλος δεν κατάφερνε να συγκριθεί μαζί τους στην ανίχνευση αυτού του γευστικού βολβού.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο πρώτος εκτροφέας του Lagotto, ήταν ένας κουρέας, παθιασμένος με την αναζήτηση του τρούφο, που έδωσε στους φίλους και στους συγγενείς του κάποια δείγματα.
Ο Δρ. Toschi Quintino, Πρόεδρος του Κυνοφιλικού Ομίλου της Ίμολα, “ερωτευμένος” μ΄ αυτή τη φυλή, άρχισε να φωτογραφίζει και να καταχωρεί τους σκύλους του Lagotto, αναγνωρίζοντας έτσι μεταξύ τους όλες τις σχέσεις συγγένειας και διακρίνοντας τις διάφορες οικογένειες.
Μια μέρα, σε μια συγκέντρωση της φυλής, μου έδειξε ένα δείγμα λέγοντάς μου: “αυτό είναι το πραγματικό Lagotto, που πλησιάζει την τελειότητα του προτύπου. να το θυμάστε”.
Τα Lagotti σήμερα είναι περίπου 500 και ανήκουν σε πέντε ή έξι οικογένειες που προέρχονται από αντίστοιχες πεδινές περιοχές, παρουσιάζουν όμως ομοιογενή χαρακτηριστικά.
Ο Δρ. Morsiani (κριτής και εκτροφέας) και ο γιός του, συνέγραψαν ένα Πρότυπο με τα μέτρα και χαρακτηριστικά της φυλής, που η Επιτροπή Κριτών και οι κατευθυντήριοι σύμβουλοι της ENCI ενέκριναν τον Ιανουάριο του 1990 και κατόπιν εγκρίθηκε από την FCI.
Το Πρότυπο
Το Lagotto είναι σκύλος μεσαίου-μικρού ύψους, μυώδης, απλοϊκός, με καλές αναλογίες και πολύ καλό χαρακτήρα.
Χρησιμοποιείται για την αναζήτηση του “μανιταριού” (υπόγειου βρώσιμου μύκητα) ή για συντροφιά.
Αφοσιωμένο και συνδεμένο με τον ιδιοκτήτη και τους οικείους του, είναι θαυμάσιος σύντροφος για τα παιδιά.
Έχει έντονη αίσθηση κυριότητας, μεγάλα μάτια στο χρώμα του φουντουκιού (είναι σε απόχρωση πιο σκούρα από τον μανδύα). Σοβαρό ελάττωμα είναι τα κίτρινα ή κιτρινωπά μάτια.
Ο μανδύας και το τρίχωμα είναι κύρια χαρακτηριστικά της φυλής: το χρώμα είναι υπόλευκο (“λερωμένο άσπρο”), άσπρο με κηλίδες καστανές, “ψαρό” σαν του αλόγου (στικτοκαστανό), ή μονόχρωμο καστανό. Μη επιθυμητός είναι ο μανδύας με κηλίδες μαύρες (γιατί προέρχεται από διασταύρωση με το Πόιντερ). Το τρίχωμα πρέπει να είναι “γεμάτο”, με ημί-σκληρη σγουρή τρίχα και καλό υποτρίχωμα. Ελάττωμα είναι η έλλειψη υποτριχώματος (αρχαία διασταύρωση με σκυλιά τύπου κανίς). Η ουρά είναι λεπτή, φέρεται κοντή και καμπυλωτή στο επίπεδο της ραχιαίας γραμμής και είναι καλυμμένη με τρίχωμα, χωρίς αλωπεκίες. Ελάττωμα είναι η “σγουρή”, χονδροειδής, ή κοντή ουρά.
Το πέλμα πρέπει να είναι στρογγυλό και καλά κλεισμένο. Οι ακριβείς μετρήσεις και το βάρος είναι: Αρσενικά 43/49 εκ., (ιδανικό 46 εκ. στο ακρώμιο), βάρος από 13 κ. εως 16 κ. Θηλυκά 41/46 εκ. (ιδανικό 43 εκ. στο ακρώμιο), βάρος 11/14 κιλά.
Η φυλή, χρησιμοποιούμενη από χρόνια μόνο στην αναζήτηση των μανιταριών, έχασε τα άλλα κυνηγετικά χαρακτηριστικά της. Το πιο επιθυμητό χρώμα είναι το “λερωμένο”-άσπρο όπως του βολβού. Βγαίνοντας τη νύχτα ή νωρίς το πρωί για αναζήτηση του υπόγειου αυτού μανιταριού, πολλές φορές στο δάσος, αυτό το χρώμα εξυπηρετεί γιατί είναι περισσότερο ορατό σε συνθήκες με ανεπαρκές φως.
Τελικά, άλλη μια ιταλική φυλή αναγνωρίστηκε. Το όνειρο του Καθ. Ballota, του Δρ. Foschi και του Δρ. Morsiani έγινε πραγματικότητα. Αυτά τα σκυλιά παρουσιάζονται σε διάφορες κυνολογικές εκδηλώσεις, μαζεύουν διακρίσεις και κατακτούν τα βάθρα όλων των εκθέσεων, ακόμα και στην Παγκόσμια Έκθεση του 1995…
