O τελευταίος αποχαιρετισμός, το τελευταίο ΄΄δάγκωμα΄΄ το τελευταίο χάδι και το τελευταίο φιλί στον Max. Το στερνό αντίο στο φίλο, στο συνεργάτη, στον βοηθό, στο σύντροφο στη δουλειά και στη καθημερινότητα. Δεν πρόλαβε να χαρεί για πολύ την ζωή του συνταξιούχου.
Ήρθε η διάγνωση ότι ο όγκος δεν ήταν ιάσιμος και αυτή η εξέλιξη τα ανέτρεψε όλα. Ακόμα και η ήρεμη και νωχελική ζωή του απόμαχου της δουλειάς θα γινόταν πολύ σύντομα επώδυνη και μαρτυρική…
Η απόφαση ήταν γενναία και αυτή που επέβαλε η λογική. Όλα έγιναν στο γνώριμο χώρο της δουλειάς του. Το τελευταίο μελαγχολικό δάγκωμα έμεινε κλειστό όταν τα βλέφαρα σφράγισαν μια για πάντα και από ένα παιχνίδι της μοίρας την ημέρα των γενεθλίων του!
Όμως ο Μaxδεν ήταν μόνος στην πιο δύσκολη ώρα της σύντομης ζωής του. Ήταν δίπλα τους, ο σύντροφός του, ο εκπαιδευτής του, ο συνεργάτης του, οι φίλοι του…
-Αντίο Μax και από εμάς. Μακάρι όλα τα σκυλιά του κόσμου να έφευγαν σαν και εσένα μελαγχολικά αλλά ευτυχισμένα/ Με ένα φιλί και πολλά δάκρια αιώνιου αποχαιρετισμού στη μουσούδα τους…
