Οταν η νέα κινητή τεχνολογία εμπλέκεται στην διάγνωση παροξυσμικών επεισοδίων: Πόσο αξιόπιστο εργαλείο είναι; Είναι σε θέση οι κτηνίατροι να ερμηνεύσουν σωστά ή κατα τον ίδιο τρόπο το τι βλέπουν; Νέα έρευνα προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.”
Οι πρόοδοι στην τεχνολογία της κινητής τηλεφωνίας σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες μπορούν να καταγράφουν τα κατοικίδιά τους κατά τη διάρκεια που εμφανίζουν ασυνήθιστα παροξυσμικά γεγονότα – ενώ πολλές φορές αναρτούν εικόνες και βίντεο σε ιστοσελίδες ή σε κοινωνικά διαδύκτια (π.χ. facebook, twitter). Είναι γνωστό πως οι κτηνίατροι, στην σημερινή εποχή, βρίσκονται πολλές φορές σε θέση να κρίνουν αυτά τα βίντεο που τους προσκομίζουν ή στέλνουν οι ιδιοκτήτες ζώων ως μέρος της διαγνωστικής προσέγγισης.
Όμως, το ερώτημα που τίθεται….
Είναι σε θέση οι κτηνίατροι να ερμηνεύσουν σωστά ή κατα τον ίδιο τρόπο το τι βλέπουν;
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε να δώσει σε μια πρόσφατη μελέτη ομάδα κτηνιάτρων αποτελούμενη από μέλη προερχόμενα από διαφορες χώρες. Η μελέτη ερεύνησε αν οι κτηνίατροι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν ότι ένας σκύλος ή γάτα έχει μια επιληπτική κρίση ή όχι όταν τους προσκομίζονται βίντεο από ζώο που βιώνει παροξυσμικά επεισόδια, χωρίς να τους παρέχεται καμία περαιτέρω πληροφορία. Η μελέτη εξέτασε επίσης το είδος των επιληπτικών κρίσεων ή άλλων παροξυσμικών επεισοδίων και ποια χαρακτηριστικά συνόδευαν αυτά τα επεισόδια.
Συνολικά μια σειρά από 100 βίντεο δόθηκε ξεχωριστά σε 15 κτηνιάτρους (10 ειδικοί νευρολογοι και 5 μη-ειδικοί κτηνίατροι), οι οποίοι τα αξιολόγησαν με τυφλή διαδικασία και έδωσαν τις απαντήσεις τους για το κάθε βίντεο σε ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο. Τα βίντεο (από τα οποία είχε αφαιρεθεί ηχητικό περιεχόμενο αν αυτό προερχόταν από ανθρώπους) αφορούσαν σκύλους και γάτες που παρουσιάζαν διάφορες παροξυσμικές εκδηλώσεις, χωρίς να παρέχεται καμία άλλη πληροφορία σχετικά με το ιστορικό, την διαγνωστική προσέγγιση ή το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ποια ήταν μερικά από τα βασικά ευρήματα της μελέτης;
1) Yπήρχε ένα σχετικά “χαμηλό” επίπεδο συμφωνίας μεταξύ των κτηνιάτρων ως προς το εάν θεωρούν ότι τα επεισόδια ήταν επιληπτικές κρίσεις ή όχι.
2) Οι ειδικοί νευρολόγοι κτηνίατροι ήταν λιγότερο πιθανό να διαγνώσουν μια επιληπτική κρίση από τους μη-ειδικούς, αλλά περισσότερο πιθανόν να διαγνώσουν λιγότερο κοινές παροξυσμικές διαταραχές, όπως ο ιδιοπαθής τρόμος της κεφαλής ή η επεισοδιακή πτώση.
3) Οι κτηνίατροι συχνά διαφωνούσαν σχετικά με το είδος της εκδήλωσης των επιληπτικών κρίσεων, το οποίο ανέδειξε “μέτριο” επίπεδο συμφωνίας μεταξύ των παρατηρητών.
4) Οι περισσότεροι κτηνίατροι συμφώνησαν στη διάγνωση των “γενικευμένων κρίσεων”, αλλά διαφώνησαν στο έπακρο για τη διάγνωση των “εντοπισμένων κρίσεων”.
5) Το μόνο χαρακτηριστικό των κρίσεων για την οποία υπήρχε μεγάλη συμφωνία ήταν έαν το ζώο εμφάνιζε σιελόρροια κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, το οποίο συσχέτισαν με τις γενικευμένες κρίσεις. Σε αντίθεση, για χαρακτηριστικά όπως επιθετικότητα, φόβος, άγχος και παραίσθηση υπήρχε μικρού βαθμού συμφωνία, ενώ οι κτηνίατροι συχνά διαφωνούσαν ως προς το επίπεδο συνείδησης του ζώου.
Φαίνεται λοιπόν πως ενώ η συμβολή των βίντεο για την διάγνωση ενός παροξυστικού επεισοδίου είναι σημαντική, εν τούτις πιθανόν να αποτελεί έναν αναξιόπιστο τρόπο για τη διάγνωση των επιληπτικών κρίσεων, τονίζοντας τη σημασία της λεπτομερούς λήψης ιστορικού, την κλινική εξέταση και τον διαγνωστικό έλεγχο για να καθοριστεί αν έχει συμβεί μια επιληπτική κρίση ή κάποιο άλλο παροξυσμικό επεισόδιο. Παρά το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες μπορούν να μπουν στον πειρασμό να ανεβάσουν τα βίντεο από το κατοικίδιο ζώο τους στο διαδίκτυο για να ζητήσουν από τους άλλους (ακόμα και από κτηνιάτρους) να τους πει τι συμβαίνει, αυτό δεν είναι υποκατάστατο της προσκόμισης του ζώου στον κτηνιάτρο για ένα πλήρες διαγνωστικό έλεγχο “εξ επαφής”.
Aνάγκη για τους νευρολόγους κτηνιάτρους να ταξινομήσουν τις επιληπτικές κρίσεις
Οι συγγραφείς τόνισαν την ανάγκη δημιουργίας διακριτών συστημάτων ταξινόμησης των κρίσεων, δημιουργώντας μια “κοινή γλώσσα” που θα χρησιμοποιείται τόσο από τον γενικό όσο και από τον ειδικό κτηνίατρο. Η μικρού βαθμού συμφωνία μεταξύ των παρατηρητών δηλώνει τις ελλείψεις που υπάρχουν στα τρέχοντα συστήματα ταξινόμησης. Η συμφωνία για το τι αποτελεί επιληπτική κρίση (όπως και το είδος αυτής) και τι όχι έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο στην κλινική πράξη αλλά και στην έρευνα, αφού ορισμένα αντι-επιληπτικά φάρμακα ή άλλες φαρμακευτικές ουσίες μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές για συγκεκριμένους τύπους κρίσεων και παροξυσμικών επεισοδίων. Ως εκ τούτου η υψηλή συμφωνία μεταξύ παρατηρητών και η δημιουργία ξεκάθαρων και κοινώς αποδεκτών συστημάτων ταξινόμησης είναι απαραίτητα σε πολυκεντρικές κλινικές δοκιμές καθώς επίσης και στην καθημερινή κλινική πράξη όπου πολλές φορές μπορεί να δοθεί το λάθος φάρμακο για την λάθος ασθένεια.
Μελέτες που χρησιμοποιήσαν βίντεο – ΗΕΓ [ηλεκτροεγκεφαλογράφημα] – κατά τα οποία η ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο καταγράφεται παράλληλα με την καταγραφή του βίντεο και χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό εργαλείο στην ανθρώπινη νευρολογία – θα μπορούσαν να ενταχθούν ευρύτερα και στην κτηνιατρική για να βοηθήσει τον χαρακτηρισμό των επεισοδίων πέρα από αυτά που μπορεί να παρατηρηθούν από ένα απλό βίντεο, και έτσι με αυτό τον τρόπο να να οδηγήσουν σε πιο αντικειμενική και οριστική διάγνωση.
Ομάδα παρατηρητών/συμμετεχόντων κτηνιάτρων:
Mette Berendt
Sofie Bhatti
Marios Charalambous
Luisa De Risio
Sigitas Cizinauskas
Robyn Farquhar
Rachel Hampel
Myfanwy Hill
Paul J Mandigers
Akos Pakozdy
Stephanie M Preston
Clare Rusbridge
Veronika M Stein
Fran Taylor-Brown
Andrea Tipold
Holger A Volk
Διαβάστε ολόκληρη την μελέτη (open access) εδώ:
-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ–
Marios Charalambous DVM GPCert(Neuro) MSB MRCVS Dept. of Neurology and Neurosurgery
Πηγή: http://www.diagnovet.gr/
