ΟΝΟΜΑ: IrishSetter
ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Ιρλανδία
ΚΑΤΑΤΑΞΗ: Πρότυπο FCINo 120, Ομάδα 7 (Δείκτες)
ΕΙΔΟΣ: Κυνηγόσκυλο υπόδειξης, φτερωτού θηράματος (πουλόσκυλο «φέρμας»)
ΧΡΩΜΑ: Κόκκινο (πλούσιο καστανοκόκκινο-μαονί). Ανεκτά τα μικρά λευκά σημάδια.
ΜΕΓΕΘΟΣ: Επιθυμητό ύψος ακρωμίας – αρσενικοί 62-66 εκ., θηλυκές 57-61 εκ.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Εξαιρετικά δραστήριος και ζωηρός, ακούραστος, ενθουσιώδης, εκδηλωτικά τρυφερός και αφοσιωμένος στους οικείους του, αθλητής υψηλής ταχύτητας και μεγάλων αποστάσεων με αστραπιαία ρεφλέξ. Εύστροφος, πανέξυπνος, ευέλικτος, πεισματώδης, πρόθυμος να ευχαριστήσει, επίμονος, θερμόαιμος, επιμελής και μανιώδης στο κυνήγι, ήπιος και ευγενικός στο σπίτι, πολύ αγαπητός, εξωστρεφής, κοινωνικός, χαρούμενος, απαιτητικός αλλά και απολαυστικός σύντροφος υψηλής ενέργειας, υψηλόφρων και γενναίος.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς αναδύθηκε ο Ιρλανδικός δείκτης από το πολυσχιδές υλικό των σπάνιελ που υπήρχαν στο νησί ήδη από τους πρώτους μ.Χ. αιώνες, αλλά φαίνεται πως ήδη το 14ο αιώνα ήταν αναγνωρίσιμο – σε δύο χρωματισμούς: άσπρο-κόκκινο (όπου κυριαρχούσε το λευκό) και ερυθρόλευκο (όπου κυριαρχούσε το κόκκινο). Η εξάπλωση τους εκτός Ιρλανδίας έφερε την αριθμητική επικράτηση του μονόχρωμου κόκκινου από το 18ο αιώνα και ο ασπροκόκκινος αδελφός του, η αρχική ποικιλία, έπεσε στην αφάνεια μέχρι τις μέρες μας σχεδόν. Πολύ αγαπημένος σκύλος κυνηγίου και συντροφιάς σ’ όλο τον κόσμο, αισθάνεται το ίδιο άνετα στο σαλόνι ή στα λασποχώραφα αλλά απαιτεί ιδιοκτήτες το ίδιο μεγαλόκαρδους και εύστροφους όσο αυτός.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Ο Ιρλανδικός «κόκκινος διάβολος» απαιτεί να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής. Δεν είναι σκύλος που ευδοκιμεί απομονωμένος ή έγκλειστος. Χρειάζεται υπομονετική εκπαίδευση μέσα από την κατανόηση, έντονα κοινωνική ζωή, δραστηριότητες και ελεύθερη εξάσκηση σε ανοιχτούς, ασφαλείς χώρους. Καθαρός και ευγενής, μπορεί να ζήσει οπουδήποτε αν καλύπτονται αυτές οι βασικές ανάγκες. Το τρίχωμα του χρειάζεται περιποίηση και σωστή δίαιτα. Ο περιορισμός τον κάνει νευρικό και καταστροφικό αυξάνοντας και την τάση του να γαβγίζει πολύ.
ΥΓΕΙΑ: Φυλή με αξιοσημείωτη μακροβιότητα, υψηλή γεννητικότητα και στοργικό μητρικό ένστικτο, το Ιρλανδικό «είναι ότι τρώει»: αν τρέφεται και γυμνάζεται σωστά είναι υγιής, ανθεκτικός, μυώδης και αθλητικός σκύλος, πάντα σε φόρμα λόγω της υψηλής ζωτικότητας του. Αεικίνητος και πολύ ενεργητικός, τρώει πολύ και έχει τάση για παχυσαρκία αν δεν ελεγχθεί η λαιμαργία του. Η φυλή παρουσιάζει αυξημένη πιθανότητα διαστολής/συστροφής στομάχου (γι’ αυτό πρέπει να τρώει μικρά, μοιρασμένα γεύματα σε περιόδους ηρεμίας και όχι στρες) ενώ έχει προδιάθεση για οφθαλμικές παθήσεις. Χρειάζεται επίσης έλεγχο δυσπλασίας.
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Έμπειροι κυνόφιλοι ικανοί να κατανοήσουν αυτό το «διαφορετικό» σέττερ που είναι ζυμωμένο με φλόγα και πάθος ασίγαστα. Η ανυπότακτη και ορμητική του φύση καθοδηγείται αλλά δεν πρέπει ποτέ να «δοκιμάζεται» με τη βία. Είναι σκύλος της φαμίλιας, πολυπρόσωπος και πολυτάλαντος, πολύ συντροφικός με τα ζώα του αγροκτήματος, που απεχθάνεται να ζει μόνος. Το κλειδί για την ψυχή του Ιρλανδού έχει διπλή όψη: αγάπη και ενδιαφέροντα -γιατί όταν βαριέται, η εφευρετικότητα του μυαλού του στρέφεται στην καταστροφή!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Ευθυτενής, υψηλόσωμος, διακεκριμένος και αριστοκρατικός τύπος σέττερ με «χυτές», επιμήκεις γραμμές, κομψό τραχηλικό τόξο, ελαφρύ κεφάλι με ολόθερμη έκφραση, μακρύ χρυσοκόκκινο τρίχωμα, είναι κατασκευασμένος σαν δρομέας ταχύτητας, γεμάτος ποιότητα και χωρίς βάρος. Θώρακας βαθύς και μακρύς, δεν είναι επίπεδος ούτε στρογγυλός. Σκέλη μακριά με ιδιαίτερα νευρώδη και ισχυρή κατασκευή συνδέσμων και πελμάτων. Ουρά ριπιδωτή, καλές γωνιώσεις, καλή εφαρμογή αγκώνων, καρπών και ταρσών είναι ουσιώδεις λειτουργικοί τομείς, ενώ το ασύγκριτο χρώμα, οι αναλογίες και το μακρύ, οστεώδες κεφάλι με το οβάλ κρανίο και τα σκουρόχρωμα, γλυκά μάτια είναι ύψιστα χαρακτηριστικά τύπου, όπως και τα φίνα χαμηλά αυτιά. Η κίνηση του είναι ρευστή, άριστα συγχρονισμένη και καλύπτει πολύ έδαφος με χάρη και δύναμη. Μοναδικά ωραίος, λυγερόκορμος, ταχύς και αριστοκρατικός σκύλος με ανάλογο χαρακτήρα, αξεπέραστο κυνηγόσκυλο στις πιο αντίξοες συνθήκες γιατί έχει μεγάλη «ψυχή» και εξυπνάδα.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Το πιο «συγκλονιστικό» απ’ όλα τα σέττερ σε μορφή και δυνατότητες, μπορεί να καταστραφεί στα χέρια ενός ανίδεου ή άπειρου ιδιοκτήτη από λάθος χειρισμό στην ανατροφή και την εκπαίδευση. Δεν πρέπει να βγαίνει στο κυνήγι νωρίς ούτε να καθυποτάσσεται. Δεν αποδίδει στην εναλλαγή κυναγωγών, δεν ανταποκρίνεται στις μηχανιστικές εντολές, δεν ενδιαφέρεται στια τίποτα όταν νιώθει παραμελημένο ή αντιμετωπίζεται σαν εργαλείο. Χρειάζεται ευφυή, επιδέξια και ταχείας αντίληψης προσέγγιση, αλλιώς μετατρέπεται σε απαθές υποχείριο ανάξιο της φυλής και της ιστορίας του.
