Νοσήματα όπως ο διαβήτης, οι διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, η επιληψία κ.α πλήττουν τον άνθρωπο με αρκετά μεγάλη συχνότητα, δίνοντας κίνητρο στην επιστημονική κοινότητα να αναπτύξει ένα ευρύ πεδίο ερευνών γύρω από αυτά. Ωστόσο, γνωρίζατε ότι αντίστοιχα νοσήματα μπορούν να εμφανισθούν στα κατοικίδια ζώα με μικρή έως μεγάλη συχνότητα;
Ένα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο διαβήτης, νόσος που εκδηλώνεται με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα ανάμεσα στις γάτες. Σύμφωνα με το Royal Veterinary College πλέον 1 στις 200 γάτες πάσχει από διαβήτη ενώ 30 χρόνια πριν μόλις η 1 στις 900. Πιθανή εξήγηση αποτελεί η αλλαγή στον τρόπο ζωής των γατών, οι οποίες ενώ από τη φύση τους είναι θηρευτές η ζωή τους ως κατοικίδια είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί η σωματική δραστηριότητα και παράλληλα να τους παρέχεται μεγάλη ποσότητα έτοιμης τροφής καθιστώντας αναπόφευκτη την αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας. Βέβαια δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γενετικό υπόβαθρο στην εκδήλωση του διαβήτη, καθώς υπάρχουν παχύσαρκες γάτες οι οποίες δεν τον εμφανίζουν.
Αναφορικά με το σκύλο, σύμφωνα επίσης με δεδομένα του Royal Veterinary College, μόλις 3 σε κάθε 1000 σκύλους πάσχουν από διαβήτη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τόσο στη γάτα όσο και στο σκύλο, ακόμη και σε κουνέλια ή αρουραίους, τα συμπτώματα που παρατηρεί ο ιδιοκτήτης είναι πολυδιψία, πολυουρία, συχνουρία και απώλεια βάρους. Μήπως σας θυμίζουν κάτι; Και στον άνθρωπο τα συμπτώματα αυτά είναι κοινά. Τέλος, το θεραπευτικό σχήμα στα κατοικίδια ζώα περιλαμβάνει την ινσουλίνη και στις περιπτώσεις που χρειάζεται απώλεια περιττού βάρους.
Μια άλλη ενδοκρινοπάθεια κοινή ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα αποτελεί ο υπερθυρεοειδισμός. Εάν η γάτα σας είναι υπερβολικά δραστήρια, εκδηλώνει πολυφαγία αλλά ταυτόχρονα χάνει βάρος καλό θα ήταν να συζητήσετε με τον κτηνίατρό σας για τον υπερθυρεοειδισμό μιας και η συχνότητα της νόσου ολοένα και αυξάνεται. Θεραπευτικά, μια πολύ καλή λύση είναι η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου με σκοπό τη μείωση της δραστηριότητας των θυρεοειδών αδένων.
Στο σκύλο, από την άλλη, συχνότερα εκδηλώνεται υποθυρεοειδισμός. Συγκεκριμένα 1 στους 1000 κατοικίδιους σκύλους διαγιγνώσκεται με τη νόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ιδιοκτήτες παρατηρούν συχνά ληθαργικότητα και αύξηση σωματικού βάρους, συμπτώματα κοινά με τον υποθυρεοειδισμό στον άνθρωπο.
Ποιος θα φανταζόταν ότι ένα φάρμακο ταμπού για τον άνθρωπο βρίσκει εφαρμογή και στην κτηνιατρική; Και όμως, το περίφημο Viagra που έγινε γνωστό για τη βοήθεια σε άνδρες με στυτική δυσλειτουργία, χορηγείται στο σκύλο για τη θεραπεία της πνευμονικής υπέρτασης καθώς πρόκειται για αγγειοδιασταλτικό φάρμακο. Συχνά οι ιδιοκτήτες αναρωτιούνται εάν το ανθρώπινο σκεύασμα μπορεί να χορηγηθεί και στο κατοικίδιό τους, ωστόσο πρέπει να τονίζεται ότι υπάρχει ξεχωριστό κτηνιατρικό.
Και συνεχίζοντας με τα ταμπού, γνωρίζατε ότι υπάρχει αντίστοιχος με τον ανθρώπινο HIV ιός στις γάτες; Πρόκειται για τον ιό της ανοσοανεπάρκειας στη γάτα (αγγλ. Feline Immunodeficiency Virus – FIV) ο οποίος επιτίθεται στο ανοσοποιητικό της σύστημα και την καθιστά ευάλωτη σε διάφορες λοιμώξεις. Επίμονος πυρετός, ανορεξία, κακή κατάσταση τριχώματος, οδοντική νόσος, επίμονες λοιμώξεις του δέρματος, επίμονες ουρολοιμώξεις κτλ. θέτουν την υποψία για τη νόσο και επιβάλουν διερεύνηση.
Επιπλέον, η επιληψία δεν αποτελεί μονάχα κοινό νόσημα ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά και στους σκύλους.
Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι περίπου 1 στους 100 σκύλους πάσχουν από επιληψία και η εκδήλωσή της φέρει ομοιότητες με αυτή του ανθρώπου. Θεραπευτικά χορηγούνται αντιεπιληπτικά φάρμακα και επικουρικά προτείνεται τροφή πλούσια σε συγκεριμένα λιπαρά οξέα, χωρίς ωστόσο αποδεδειγμένο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Συμπερασματικά, μελετώντας και συσχετίζοντας νοσήματα κοινά ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα ενισχύεται τόσο η ευαισθησία απέναντι στο πάσχον ζώο όσο και η γνώση για την παθογένεια αυτών με στόχο τον αποτελεσματικότερο έλεγχο ή και θεραπεία και στις δύο περιπτώσεις.
-Επιμέλεια άρθρου-
Δάφνη Κοκάρα
