Κείμενο: Μαρία Γκινάλα
Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος
– Για κάποιον που σκέπτεται ν` αποκτήσει το πρώτο του σκύλο Αγ. Βερνάρδου, ένα θηλυκό είναι καλύτερη επιλογή. Επίσης, τα κοντότριχα δείγματα υποφέρουν λιγότερο από τη ζέστη το καλοκαίρι στη χώρα μας.
– Η φυλή δεν φημίζεται για την μακροβιότητά της, όπως άλλωστε όλοι οι «γίγαντες» των σκύλων. Οι πιο βαρείς, ογκώδεις και λιγότερο δραστήριοι αρσενικοί ζουν λιγότερο από τις πιο μικρόσωμες, αθλητικές θηλυκιές, οι οποίες επίσης παρουσιάζουν καρδιακά προβλήματα σπανιότερα από τους αρσενικούς.
– Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου τρώει πολύ, κοιμάται πολύ και «σαλιώνει» πολύ: ποτέ μην τον αφήνετε κοντά στο τραπέζι όταν τρώτε γιατί το αποτέλεσμα θα είναι ατελείωτα σάλια που την επόμενη στιγμή μπορεί να εκτιναχθούν στο ταβάνι, στο πολύφωτο ή στα καλύτερα ρούχα των καλεσμένων σας…
– Ένας σκύλος τέτοιου μεγέθους πρέπει να μάθει από μικρός να μην πηδάει πάνω μας, να έρχεται όταν τον καλούμε και γενικά να είναι υπάκουος. Ένα από τα πρώτα μαθήματα είναι να μην τραβάει στη βόλτα και πρέπει να συνηθίσει το περιλαίμιο και τον οδηγό από νωρίς. Οι ήρεμες, μακρινές βόλτες είναι ιδεώδης άσκηση για το Αγ. Βερνάρδου, που επωφελείται επίσης από το κολύμπι και από το ελεύθερο παιχνίδι σε μια ασφαλή, ομαλή έκταση εδάφους.
– Η φυλή χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα και χτένισμα γιατί ακόμα και η κοντότριχη ποικιλία έχει πολύ πυκνό τρίχωμα και οι νεκρές τρίχες πρέπει να αφαιρούνται. Τα αυτιά του επίσης πρέπει να καθαρίζονται σχολαστικά. Τα ψευδόνυχα στα πίσω σκέλη πρέπει να αφαιρούνται την τέταρτη μέρα ζωής του κουταβιού. Τα μάτια πρέπει επίσης να διατηρούνται καθαρά: αν παρατηρείται έντονο δακρυϊκό έκκριμα, ίσως να σημαίνει πως το σκυλί παρουσιάζει εντρόπιον (συστροφή του βλεφάρου προς τα μέσα). Είναι πάθηση κληρονομική και παρατηρείται ιδιαίτερα σε φυλές με ογκώδη κεφάλια και χαλαρό δέρμα.
– Τα κουτάβια θα πρέπει να αναπαύονται αρκετά, να τρώνε μια υψηλής ποιότητας, ισορροπημένη τροφή (χωρίς υπερβολές στην περιεκτικότητα πρωτεϊνών και ασβεστίου) σε τακτά χρονικά διαστήματα και να ξεκουράζονται πριν και μετά από κάθε γεύμα, όπως και οι ενήλικες άλλωστε (που πρέπει να τρώνε δυο φορές την ημέρα): το Αγ. Βερνάρδου διατρέχει τον κίνδυνο να παρουσιάσει συστροφή/ διαστολή στομάχου, σ` όλη τη διάρκεια της ζωής του και γι` αυτό η ημερήσια δόση τροφής δεν πρέπει να δίνεται ποτέ μονομιάς.
– Τα κουτάβια επίσης δεν πρέπει να ανεβοκατεβαίνουν σκάλες ούτε να κάνουν άλματα, ακόμα και από μικρό ύψος: ο σκελετός τους είναι ευαίσθητος στο στάδιο της ανάπτυξης και κάθε υπερκόπωση ή τραυματισμός, ακόμα και αν περάσει απαρατήρητος, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.
– Τακτικό μπάνιο ούτε συνιστάται ούτε χρειάζεται στο Αγ. Βερνάρδου, αλλά τα ζώα εκθέσεων, ιδίως εκείνα που έχουν μεγάλες περιοχές λευκού χρώματος, μπορούν να διατηρούνται καθαρά και ευπαρουσίαστα με τη βοήθεια ενός καλής ποιότητας «στεγνού» σαμπουάν. Η «σαλιάρα» είναι επίσης απαραίτητο συμπλήρωμα του εκθεσιακού εξοπλισμού!
– Στο ξηρό και θερμό κλίμα του καλοκαιριού, που όλες οι μεγαλόσωμες και βαριές φυλές λαχανιάζουν πολύ, το Αγίου Βερνάρδου ανακουφίζεται αν του ψεκάσετε τη γλώσσα και τον ουρανίσκο με χυμό λεμονιού, που καθαρίζει το λάρυγγα από βλέννες, δροσίζει και διευκολύνει την αναπνοή. Αν ο σκύλος ζεσταίνεται υπερβολικά, βρέξτε του το κεφάλι με νερό ή σκεπάστε τον με μια δροσερή, βρεγμένη πετσέτα.
– Σε νεαρή ηλικία, που οι σύνδεσμοι στις αρθρώσεις είναι χαλαροί, τα μετακάρπια ενός σκύλου με τέτοιο βάρος μπορεί να υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά αν περπατάει εξαντλητικά σε σκληρό έδαφος. Γυμνάστε τα πέλματα του ζώου σας φυσικά αφήνοντάς το να περπατάει πάνω σε πολλές διαφορετικές επιφάνειες: άσφαλτο, χώμα, γρασίδι, άμμο, χαλίκι. Το λείο πάτωμα δεν συνιστάται.
– Το κρεβάτι του Αγ. Βερνάρδου πρέπει να είναι παχύ και αναπαυτικό, ιδιαίτερα αν είναι κοντότριχο δείγμα, οπότε μπορεί να παρουσιάσει κάλους στις αρθρώσεις.
– Η εκτροφή Αγ. Βερνάρδου είναι υπόθεση που απαιτεί αφοσίωση και γνώσεις, χωρίς συμβιβασμούς. Τα ζώα αναπαραγωγής πρέπει να βοηθούνται στο ζευγάρωμα (για την αποφυγή τραυματισμών και αποτυχίας) και να επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια ποιότητας, γενετικής και εμφανισιακής συμβατότητας, υγείας και πάνω από όλα, καλού και τυπικού χαρακτήρα.
– Συνηθίζεται το ζευγάρωμα μακρύτριχων με κοντότριχα Αγ. Βερνάρδου. Δυο μακρύτριχα δείγματα δίνουν κυρίως μακρύτριχους απογόνους, ενώ δύο κοντότριχα δίνουν κοντότριχα στην πλειοψηφία. Το ζευγάρωμα μακρύτριχου με κοντότριχο βελτιώνει την ποιότητα (μήκος, λεία υφή και πυκνότητα) του τριχώματος στους μακρύτριχους απογόνους.
– Οι σκύλες Αγ. Βερνάρδου είναι συνήθως εξαιρετικές μητέρες αλλά αποκτούν πολλά κουτάβια (κατά μέσο όρο 8 ή και περισσότερα στην κάθε γέννα) και χρειάζονται έμπειρη βοήθεια. Το ξαναλέμε: η εκτροφή Αγ. Βερνάρδου δεν είναι για άπειρους κυνόφιλους χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις!
– Προβλήματα που παρουσιάζονται στη φυλή είναι: Ισχιακή δυσπλασία, οστεοχονδρίτης, εντρόπιον/ εκτρόπιον, πτώση των μετακαρπίων, ρήξη του χιαστί συνδέσμου, αρθρίτης, προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς, δυστροφία του τρίτου (εσωτερικού) βλεφάρου ή του δακρυϊκού αδένα και καρδιοπάθειες. Φυσικά η επιλογή αναπαραγωγικών ζώων εξαρτάται απόλυτα από αυτές τις παθήσεις και οι γεννήτορες πρέπει να είναι διαπιστωμένα υγιείς και απαλλαγμένοι από κληρονομικά προβλήματα.
– Όπως κάθε φυλή, ιδιαίτερα μεγαλόσωμη, η συχνή αποπαρασίτωση στη διάρκεια της νεότητας επιδρά θετικά στην απρόσκοπτη ανάπτυξη και στην εξέλιξη του ζώου σε υγιή ενήλικα. Συχνή αποπαρασίτωση για ένα νεαρό σκύλο σημαίνει κάθε μήνα απαραίτητα, μέχρι να συμπληρώσει τους 12 μήνες ζωής και κάθε τρίμηνο έκτοτε, ιδιαίτερα στις περιόδους υψηλού κινδύνου επιμόλυνσης (άνοιξη- καλοκαίρι).
–Επιθετικοί, κακοί, ανθρωπόφοβοι και γενικά προβληματικοί σε χαρακτήρα σκύλοι δεν μπορούν να θεωρούνται τυπικοί εκπρόσωποι της γενναίας αυτής φυλής και δεν αξίζουν την ένδοξη ονομασία «σκύλος του Αγίου Βερνάρδου»: όχι μόνο πρέπει να αποκλείονται από την αναπαραγωγή όση κι αν είναι η μορφολογική τους ποιότητα, αλλά πρέπει και να υποβαθμίζονται αυστηρά μέχρις αποκλεισμού από τις εκθέσεις μορφολογίας.
Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου είναι ένας αφοσιωμένος, ευφυής και καλοκάγαθος ευεργέτης της ανθρωπότητας, που πρέπει να αντιμετωπίζεται με ακεραιότητα και σεβασμό προς την παράδοση της μακραίωνης ιστορίας του…
