κείμενο: Άντρεα Φωτιάδη
φωτο: Ν. Φωτακόπουλος
Επιτέλους αποκτήσατε το πολυπόθητο καινούργιο μέλος της οικογενείας-
το σκύλο σας.
Για να βεβαιωθείτε αν ο καινούργιος, μικρός σας συγκάτοικος είναι σε καλή κατάσταση υγείας, πρέπει οπωσδήποτε να τον πάτε από τις πρώτες ημέρες σε έναν κτηνίατρο.
Σε αυτήν την πρώτη επίσκεψη ο κτηνίατρος μπορεί να εξαλείψει πιθανά ερωτήματα, ειδικά όταν πρόκειται για άπειρους ιδιοκτήτες που αγοράζουν για πρώτη φορά σκύλο.
Ο καινούργιος σας σκύλος, άσχετα εάν πρόκειται για κουτάβι ή ενήλικο ζώο, θα πρέπει να παρακολουθείται για μερικές μέρες, κατά την περίοδο προσαρμογής στο νέο του περιβάλλον. Μόνο όταν παρουσιάζει φανερά προβλήματα όπως διάρροια, εμετούς, βήχα, φτέρνισμα, καταρροή από την μύτη, απάθεια ή άλλα ανησυχητικά συμπτώματα, θα πρέπει να οδηγηθεί άμεσα στον γιατρό.
Μετά από 5-10 ημέρες, όταν οι καινούργιοι ιδιοκτήτες έχουν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα μαζί με το σκύλο τους, θα αρχίσουν να προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Τώρα λοιπόν ήρθε η κατάλληλη ώρα για την πρώτη επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Στην προσπάθεια ανεύρεσης κτηνιάτρου μπορείτε να συμβουλευτείτε το χρυσό οδηγό, άλλους ιδιοκτήτες σκύλων στη γειτονιά σας ή να ενημερωθείτε από τον εκτροφέα που σας έδωσε το σκύλο. Ιδανικό είναι να μην απέχει πολύ από το σπίτι, κάτι που σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να σώσει την ζωή του σκύλου σας.
Πριν ξεκινήστε για το ιατρείο, ενημερωθείτε τηλεφωνικά, αν υπάρχει ανοιχτό ωράριο του ιατρείου ή εάν πρέπει να κλείσετε ένα ραντεβού και τι χαρτιά ( π.χ. βιβλιάριο εμβολίων) θα είναι καλό να έχετε μαζί σας.
Φτάνοντας στο ιατρείο, θα πρέπει να δέσετε τον σκύλο σας (για την δική του ασφάλεια, αλλά και αυτή άλλων ζώων που ίσως περιμένουν την σειρά τους) με έναν οδηγό και εάν χρειαστεί ίσως και με ένα φίμωτρο.
Με την είσοδο στο εξεταστήριο, ο σκύλος δεν πρέπει να κρατιέται πολύ σφιχτά, για να μην αποθαρρύνεται και αρχίσει να φοβάται όταν αργότερα του ζητούνται διάφορα πράγματα, όπως το να σταθεί ακίνητος.
Τα σκυλιά εξετάζονται πάνω σε ένα μεταλλικό τραπέζι. Τα μικρόσωμα σκυλιά ανεβάζονται συνήθως χωρίς δυσκολία από τους ιδιοκτήτες τους. Για το ανέβασμα μεγαλόσωμων σκύλων υπάρχει μια τεχνική: ο σκύλος τοποθετείται αρχικά μπροστά από το τραπέζι, ο ιδιοκτήτης πιάνει το κεφάλι του ζώου με το ένα χέρι και με το άλλο κρατάει το σκύλο κάτω από το στήθος, ενώ ένα άλλο άτομο έχει το ένα χέρι κάτω από το πίσω μέρος της κοιλιάς και το άλλο χέρι κάτω από τα οπίσθια του σκύλου. Κατόπιν συνεννόησης σηκώνουν και τα δυο άτομα σύγχρονως τον σκύλο και τον ανεβάζουν στο τραπέζι.
Σε μια εξέταση στο κεφάλι, ο σκύλος πρέπει να είναι σίγουρα ακινητοποιημένος. Αυτό γίνεται καλύτερα, όταν ο σκύλος κάθεται ή είναι ξαπλωμένος και ο ιδιοκτήτης κρατάει με το ένα χέρι το σκύλο κάτω από το ρύγχος και με το άλλο τον πιάνει από το σβέρκο. Έτσι μπορούν να εξετάζονται χωρίς προβλήματα τα αυτιά, τα μάτια και το στόμα του σκύλου.
Σε περίπτωση ενός βαριά άρρωστου ή μετά από ένα ατύχημα τραυματισμένου σκύλου είναι πάντα προτιμότερο να ειδοποιηθεί ο κτηνίατρος τηλεφωνικώς πριν από τον ερχομό του ζώου. Έτσι μπορεί να προετοιμαστεί καταλλήλως, εξοικονομώντας πολύτιμο χρόνο.
Μικρά σκυλιά μπορούν, όταν δεν είναι στη θέση να περπατούν μόνα τους, να μεταφέρονται αγκαλιά, σε ένα χαρτοκιβώτιο ή μέσα σε ένα κλουβί μεταφοράς.
Τα μεγαλύτερα σκυλιά απαιτούν άλλα μέσα. Πολύ κατάλληλη είναι μια κουβέρτα, ή ένα άλλο πανί που δεν σχίζεται. Ο σκύλος τοποθετείται στην κουβέρτα και μεταφέρεται από δυο άτομα.
Σε περίπτωση ανάγκης, τα σκυλιά πρέπει να μεταφέρονται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αλλά και προσεκτικά, από δυο άτομα για να ελαττώνονται οι αντιδραστικές κινήσεις του σκύλου στο ελάχιστο.
Ο σκύλος πρέπει να κρατιέται ήρεμος, κάτι που απαιτεί προσοχή, επειδή όταν πονάει, και ο πιο ήρεμος σκύλος μπορεί να αντιδράσει δαγκώνοντας. Ειδικά τα χέρια και το πρόσωπο πρέπει να κρατιούνται μακριά από το ρύγχος του σκύλου.
Μέλη του σώματος με φανερό τραυματισμό πρέπει να μην κινούνται, να σταθεροποιούνται και να χειρίζονται με μεγάλη προσοχή.
Σε κάθε περίπτωση είναι καλό να ενημερώνεται ο κτηνίατρος με τα γεγονότα για την εμφάνιση της αρρώστιας ή του ατυχήματος. Σημαντικά σημεία είναι :
1)Πότε ξεκίνησε η αρρώστια.
2)Πως εξελίχθηκε στη συνέχεια.
3) Διάρκεια και είδος των συμπτωμάτων όπως άρνηση φαγητού, εμετούς, διάρροια, αιμορραγίες, έκκριμα, αδυνάτισμα, σπασμούς κλπ.
Στην διάρκεια μιας αρρώστιας όπου έγινε διάγνωση, θεραπεία και κάποιες εξετάσεις σε ένα άλλο κτηνιατρείο, η προσκόμιση αποτελεσμάτων εξετάσεων όπως εξέταση αίματος ή ούρων, ακτινογραφίες και άλλων, είναι πολύτιμη.
Ακόμα και πληροφορίες για θεραπείες οι οποίες δεν έδειξαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα μπορούν να αποτελούν για τον κτηνίατρο μεγάλη βοήθεια για την έκδοση της διάγνωσης.
Επίσης ο κτηνίατρος πρέπει να ενημερώνεται για τυχών αλλεργίες, κακή δεκτικότητα κάποιων φάρμακων και άσχημες συνήθειες του σκύλου (π.χ. δάγκωμα, γρατζούνισμα, δυνατές φωνές κλπ.).
Μεγάλη βοήθεια για τον κτηνίατρο είναι, όταν στην διάρκεια της εξέτασης επικρατεί ηρεμία και ησυχία. Μετά από την εξέταση μένει αρκετός καιρός για να συζητηθούν τα διάφορα θέματα και για την απάντηση ερωτημάτων.
Σε περιπτώσεις, όπου πρόκειται για ένα πολύ άρρωστο ζώο, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά, εάν μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της περιποίησης του σκύλου, ή θα ήταν προτιμότερα να τον αφήσει στην έμπειρη φροντίδα του κτηνιάτρου στο ιατρείο ή σε μια κλινική.
Σε περίπτωση που ο σκύλος αφήνεται σε μια κλινική, οι επισκέψεις, όπως και στους ανθρώπους όταν είναι σε νοσοκομεία, δεν συνιστούνται. Κάθε σκύλος χαίρεται όταν ξαναβλέπει τον ιδιοκτήτη του και όταν αυτός φεύγει χωρίς τον σκύλο, ο τελευταίος αναστατώνεται πάρα πολύ, πράγμα που σίγουρα δεν ωφελεί στην ανάρρωση του.
Βέβαια ευχή όλων είναι όλες οι παραπάνω πληροφορίες να είναι αχρείαστες, και ο κάθε σκύλος να παραμείνει υγιής μέχρι τα βαθιά του γεράματα.
